Jij bepaalt de winnaar van de publieksprijs
De inzendingen voor de schrijfwedstrijd ‘Indische bladzijde’ bleven binnenkomen, ook na het sluiten van de deadline. We konden het niet over ons hart verkrijgen om die verhalen, die vaak voor het eerst en met veel schroom op papier gezet waren, buiten te sluiten. Dus die zijn ook meegenomen, wat het totaal aan ingezonden verhalen op ruim 90 heeft gebracht.
Vanwege ziekte en onvoorziene pc-problemen staan de nominaties een dag later dan gepland op onze website. Daarom verlengen we de stemperiode met een dag: jullie kunnen tot en met maandag 11 maart 2013 bepalen welk verhaal de publieksprijs wint. Op 15 maart a.s. maken we bekend wie de publieksprijs de juryprijs en de extra prijs hebben gewonnen.Wat viel er ook alweer te winnen?
Met veel plezier presenteren we jullie hierbij de drie genomineerde verhalen. De schrijvers hiervan vallen sowieso in de prijzen. Dus: gefeliciteerd! Om de stemming niet te beïnvloeden bewaren we dit keer de feedback tot na de stemrondes.
De genomineerde verhalen
1. De patrouille – E. Ammann Download het verhaal
2. Een e-mail vol herinneringen – Roanne van Voorst Download het verhaal
3. Grenadine – Baukje Zijlstra Download het verhaal
Gelezen? Stem dan nu op het verhaal voor de publieksprijs.
Sorry, there are no polls available at the moment.
Een van deze verhalen roept meteen warme gevoelens bij mij op. Ik weet al op wie ik stem.
Wow, dit raakt diep!
Zonder meer alle 3 mooie en diep ontroerende verhalen. Alle 3 de verhalen raakten me en konden de traanbuizen goed vullen! Ik weet wie mijn stem krijgt. Wel wil ik erbij vertellen dat , hoe cliche, dit voor mij alle drie winnende verhalen zijn! Deze wedstrijd kent in mijn ogen dan ook geen veliezers, alleen maar winnaars. Bovenal dank voor de openheid die U in alle dese verhalen hebt getoond! Wellicht een kans voor een bundel uit alle inzendingen?
Rake verhalen. Alle schrijvers: succes gewenst !
Prachtige verhalen. Mooi. Wel jammer dat ze toch weer alledrie gaan over de oorlog of de politionele acties, de oude generatie, 65 jaar geleden. Tijd voor een nieuw geluid met Indisch 3.0.
Wat dat betreft geef ik je groot gelijk Jan. Niet dat die onderwerpen mij niet interesseren, maar je vraagt je af de geschiedenis van de indo(-europeaan) niet meer is dan oorlog, politionele aties, de kille ontvangst en onopgeloste kwesties. Ik kan er maar weinig opwekkends aan ontdekken.
Wanneer dit soort verhale en basis vormen voor de gemiddelde indo-jongere wordt het er niet bepaald gezellig op om onder hen te verkeren (en later op “indische” fora) en en is men voortdurend op zoek naar erkenning en naar het “Indische” dat vanwege die oorlogsverhalen zelden werd doorgegeven..
Het is allemaal retro en treurnis, kommer en kwel dat de klok slaat. Neen geef mij maar verhalen van jongeren die leuke avonturen beleven in Nederland, of in Indonesie ons land van herkomst. Daar word ik vrolijker van.
Toen ik jong was heb ik in Nederland ook verhalen moeten aanhoren over de bezetting, over moffenhaat. Ze gingen bij mij het ene oor in en het andee weer uit. Voor mij was 1 keer per jaar herdenken al voldoende
Ik vond de jeugdcultuur – vooral de muzikale (hippie, punk) – en het leven van alledag veel interesanter en meer passend bij jongeren.
Een nieuw geluid is inderdad heel hard nodig.
Herkenbaar Ed, wat je schrijft. Tegelijkertijd: het thema van de Boekenweek is zwarte bladzijde met een gouden randje. Dan kom je al snel uit op oorlog en andere ellende, toch?
Zijn de onjuistheden in het verhaal De Patrouille dan niemand opgevallen? De schrijver spreekt steeds over West-Indie (Suriname?). En een boerenfamilie van Indos (die waren er niet) die standrechtelijk wordt geexecuteerd door het KL (?) ?
Zeker wel. De jury heeft dat gezien als onjuistheden, die eenvoudig te corrigeren warenk