Enthousiasme of niet, geld is ook voor ons een noodzakelijk kwaad. Een weblog moet zichzelf op termijn kunnen bedruipen, wil het kunnen groeien. Op dit moment is daar bij Indisch 3.0 nog lang geen sprake van. De afgelopen twee jaar zijn we vooral bezig geweest met het opbouwen van een goede reputatie door sterke stukken te plaatsen. Nu pas komen we toe aan die andere vraag: hoe gaan we dit financieren?
Eerste partner van Indisch3.0: Haagse boekhandel Van Stockum. Foto: images.VanStockum.eu
Daarom zijn wij op zoek naar financiële partnerships waarbij wij niet onze redactieformule of onafhankelijkheid hoeven op te geven. De eerste keuze is gevallen op de Haagse boekhandel Van Stockum. Deze winkel staat in Den Haag bekend om haar uitgebreide collectie Indische en Indonesische boeken. Het is bijvoorbeeld een van de weinige zaken waar je Moesson los kan kopen, ze bieden regelmatig lezingen aan over Indische onderwerpen en staan jaarlijks met hun Pasar Boekoe op de Tong -Tong Fair (Pasar Malam Besar op het Malieveld).
Bestel je vanaf vandaag een boek of een luisterCD via onze website, dan krijgen wij daar een kleine commissie voor. Wil je ons steunen in wat we doen, bestel je boeken dan via Indisch3.0. Heb jij je boek dat je toch al wilde kopen, wij een begin voor ons imperium (ahum), zonder dat het je iets extra’s kost. Boeken kopen via ons kan op twee manieren. Allereerst vind je onderaan onze recensies, waarin we net zo kritisch als altijd blijven, een bestel-mogelijkheid op de Van Stockum-website. Daarnaast kan je via onze site de nieuwste boeken bekijken die uitkomen over Indië en Indonesië in de Indisch3-bieb (aangepaste vormgeving).
Heb jij een tip voor een nieuw partnership voor Indisch3.0? Reageer dan op deze post, tweet het @indisch3 of mail ons op redactie@indisch3.nl.
….Sterke stukken ? door in het verleden te blijven hangen en stukken te plaatsen die menig andere Indo jaren geleden ook al heeft geplaatst, sorry maar de input valt me soms een beetje tegen, zie dan weer Indisch dan weer vanalles wat te maken heeft met Indonesie, verder zie ik weinig 3e gen. op stukken reageren is meestal die norse 2e gen. hahaha…ok back na het stuk.
Zoek het boek Door Blauwe Ogen, kan hem in geen enkele boeken winkel vinden, is deze bij jullie te bestellen.
Garoet van een wat oudere 3e gen. genoot.
Zijn boekenbonnen (van de VVV) ook toegestaan?
Die “garoeda en de ooievaar”, heb ik al op mijn verklanglijstje staan. Ik wacht wel tot ik jarig ben, hehehehe.
Je kunt natuurlijk ook een girorekening openen waarop men kan storten, zonder die voorwaarden van minimum inleg en dergelijke. Niet zo malu toch?
Hi David, het boek van Sabina kan je alleen nog rechtstreeks bij haar kopen. Je kan haar op Hyves vinden: http://kasumi74.hyves.nl/
En, hoewel off-topic, ook een reactie op het eerste deel van je comment. Dank je daarvoor.
Indisch3 kan inderdaad diverser. Daarom gaan we het aanbod uitbreiden, zowel inhoudelijk als in vorm, zie ook http://www.indisch3.nl/2010/03/29/muziek-in-jaar-drie/ Het eerste begin daarvoor is gemaakt met het uitbreiden van onze redactie, de rest is al een tijdje in voorbereiding. De eerste resultaten daarvan zie je deze week, met een aflevering van de Cicaks,die we maandelijks gaan uitzenden vanaf ons YouTube-kanaal.
Je kritiek op aandacht voor Indonesië kan ik niet plaatsen: hoewel we zeker geen Indonesiërs (pretenderen te) zijn, zijn onze (voor-)ouders daar toch echt geboren. Snap ook niet echt waar je op doelt met blijven hangen in het verleden.
Tot slot je opmerking over onderwerpen die al eerder op andere websites geplaatst zijn. Ja, dat is zo en daar zit ik ook wel eens mee. Het punt is dit: de derde generatie varieert in leeftijd van ongeveer 10 tot 40 jaar. Een Indo van 20 in 2010 kan heel goed dezelfde gedachten en inzichten hebben over wie hij is, als een Indo die 20 was in 1990 en dus inmiddels al heel wat discussies voorbij heeft zien komen. Jonge Indo’s die ik spreek, vraag ik waarom ze niet reageren. De meeste zeggen dat ze vinden dat ze daarvoor nog te weinig weten.
Onze uitdaging is die issues te bespreken die aansluiten bij die verschillende stadia van “Indisch bewustzijn”. Het begint met de vraag ‘Ben ik Indisch?’ en gaat vanaf daar vele kanten op. Sommigen beslissen dat ze er niets meer mee hebben, anderen passen er hun hele leven op aan.
Om mensen van de tweede generatie af te doen als ‘nors’ lijkt me wat simpel gedacht. Indisch 3.0 richt zich op alle Indo’s en krijgt inhoud door acht leden van de derde generatie die elk in een ander stadium van dat Indische bewustzijn zitten. Wat me trouwens wel op het idee brengt om dat op de een of andere manier terug te laten komen in de site. Ga ik even op kauwen.
@ Kirsten, bedankt voor je reactie, zal haar hyves even bekijken.
Verder zal het wat beter toelichten, er wordt zoveel info soms op de site geplaatst dat is goed en aan de andere kant ook weer niet, onwetende Indo (jongeren) krijgen zoveel op hun af dat ze door de bomen het bos niet meer zien, daarbij zijn de stukken in mijn ogen soms van een iets te hoog niveau, de doorsnee Indo Jongeren wordt er niet mee bereikt in mijn ogen.
Dan wisselen Indische stukken zich af met Indonesische stukken, voor een Indo van hoog niveau erg leuk maar voor de doorsnee zoekende onwetende indo, die raakt het spoor nog meer bijster.
En het is daarbij ook grappig om te zien dat vaak dezelfde 2e gen. Indo’s reageren zoals zij ook op andere forums reageren, hun belevenis van het Indisch/Indo zijn is weer anders dan die van ons.
Maar miss is het iets van deze tijd hoor, zoals Willem-Jan in zijn stuk omschrijft….ik stam nog af van die tijd. Indisch/Indo zijn was voor ons normaal, geloof dat het bij jullie ook pas later is gaan spelen toch ?
Garoet,
David
Wat ik bedoel is donaties.
Alle beetjes helpen
p.s. David. Ik volg een traditie (hetzij bewust hetzij onbewust, gewild of ongewild) van meer dan een eeuw oud.
Een belangrijk onderwerp van gesprek van mijn (voor)ouders was Nederlands-Indie/Indonesie. Die van mij min of meer Indonesie.
De eerste PMB was bedoeld om allen die gerepatrieerd waren bijelkaar te brengen om te ngobrollen over daar en hier.
Natuurlijk. Mijn kleinkinderen, zo ik die mocht krijgen kunnen alsnog besluiten: Nu is het genoeg. AL. Sudah geen Indonesie meer.
Wie dan leeft die dan zorgt.
Misschien zijn andere jongeren al op dat punt gearriveerd, wie weet.
Maar zolang, in dit geval, de domeinnaam indisch3.0 is, verwijst het naar Nederlands-indie (Indisch), nu Indonesie. Of vergis ik me hierin schromelijk?
Kunnen we dus altijd ngobrollen over daar, hier en toen: de een meer over daar, de ander meer over hier, weer een ander meer over toen.
As you like it.
Indisch/indo-zijn was voor mij zo normaal, dat ik niet eens (meer) wist wat dat was! 🙂
Maar het verwees, wat mij betrof, niet naar Nederland.
@David — ja, er zijn gelukkig veel Indo’s zijn die niet begonnen zijn bij de vraag ‘Ben ik Indo?’ of ‘Wat geef ik door? maar gewoon bij ‘Waar is het feest?’. Zelf heb ik daar nooit aan getwijfeld, wel of mijn achtergrond voor mij meer was dan alleen maar mijn verleden.
@Ed — wat een leuk idee! Gaan we eens even over nadenken. Ik heb dan meteen het gevoel dat we aan het bedelen zijn, maar misschien denkt de rest van de redactie daar wel heel anders over.
Ik zie naast het ontstaan van een webzine overigens ook het zaadje van eem magazin(e)
ontkiemen. Al was het maar voorlopig als een katern of bijlage van een ander (glossy) tijdschrift. Met, niet te vergeten, ook als doelgroep al die indo-jongeren die een niet duidelijk aanwijsbare link hebben met een Indie. Ik zie ze hier de laatste tijd ook regelmatiger voorbijflitsen. En zij zijn wat nationaliteit betreft ook geen Indonesiers.
Zo’n magazine of webzine zoals u wilt, heeft dan een modieuze, trendy, uitdagende en ondeugende uitstraling. Lifestyle.
Zo’n uitdagende (of ondeugende) uitstraling zul je niet hebben wanneer je bij de gedachte aan Indisch/Indonesisch eten (al dan niet in een toko of warung) al denkt aan diarree. Of dat je dagenlang in een staat van rep en roer verkeert wanneer iemand je voor de zoveelste keer uitmaakt voor Marokkaan of Indonesier.,
Uiteindelijk toch, en dit zeg ik in het algemeen, ben jij het die jezelf plaatst op de (demografische) kaart van Nederland.
Zo niet, of ben je niet duidelijk genoeg, dan doen onwetende anderen het wel voor je.
Okido, ik ga me nu maar eens wijden aan mijn eigen imperiumpje 🙂
In het nieuwsbericht ‘Indisch 3.0 partner van Van Stockum’ (6/4) zijn maar liefst drie storende fouten geslopen:
1. Nederlands-Indië is natuurlijk niet een voormalige republiek, maar een voormalige kolonie.
2. Van Stockum is geen onderdeel van Selexyz. Meer informatie: http://www.vanstockum.nl/book/
3. Waylon is volgens zijn management niet Indisch. We gaan het nog eens checken.
Hierbij onze welgemeende excuses voor deze slordigheden.
Kirsten schreef “Allereerst vind je onderaan onze recensies, waarin we net zo kritisch als altijd blijven.”
Laten we dat hopen, want kritisch en commercie is een link huwelijk 😉
David schreef: “door in het verleden te blijven hangen en stukken te plaatsen die menig andere Indo jaren geleden ook al heeft geplaatst”
Voor mij is dat het meest aantrekkelijke van Indosites, mensen die ergens in het verleden en een andere wereld zijn blijven hangen. Misschien wel vluchtend voor de realiteit. Veel dagdromerijen over de grootsheid van het Indodom, die gefingeerde cultuur, dat brabbeltaaltje dat ze petjoh noemen, terwijl het petjoh eigenlijk een schitterende taal is. Dat eeuwige geklets over eten en natuurlijk al het onrecht dat hen is aangedaan. Dat gekatjouw tegen de Belanda’s als erfvijand en natuurlijk de Japanners (of moet ik Jappen zeggen) die eigenlijk de ware schuldigen zijn achter de ineenstorting van ’t prachtige droomrijk van Insulinde dat zich daar slingert om de evenaar als…enz. Ik kan daar geen genoeg van krijgen, zo leuk vind ik dat allemaal. Vaak doet mij dit terugdenken aan Java waar ik heel lang heb gewoond, die lange gesprekken die helemaal nergens over gaan. Als je het even zat ben duik je de kampung in en binnen vijf minuten sta je over niets mee te “ngobrollen”
Slmt Siang,
@ Kirsten, boek is besteld thx
@ Indisch3.
Ik kan je even niet volgen, met “maar gewoon bij ‘waar is het feest’ ?
Je achtergrond is ook het heden, niet alleen het verleden, het niet erkennen van het verleden zal je niet verder brengen in het heden, je ziet het nu toch zo’n beetje jongeren die zich pas later bewust worden van hun/haar Indische komaf die zie je nu op latere leeftijd zoeken en met vragen komen, het bloed kruipt waar het niet gaan kan toch ?
@ 2e generatie, Grappig dat jullie gelijk reageren.
Het punt is gewoon dat de meeste Jongeren zich NIET bewust zijn van hun/haar Indische achtergrond, dit komt meestal later als men ouder wordt of omdat hun/haar Indische Opa of Oma,vader,moeder etc komt te overlijden, pas dan gaat men denken over hun/haar Indische kant. Er wordt dan gewerkt vanuit hun/haar studie om zo hun/haar Indische kant te benadrukken.
In mijn ogen fout maar te begrijpen, ze moeten zich niet afvragen waarom ben ik Indisch of wat is Indisch, simpel dat ben je gewoon men moet dat accepteren.
Door stukken te plaatsen zoals Indisch3 doet kan het positief werken maar ook negatief, negatief in de zin van de reacties van de 2e gen, ik zie soms discussies waar je u tegen zegt, een 3e,4e generatie Indo zal naar mijn ideeen nog verder Indowar raken.
@David: Met “maar gewoon bij ‘waar is het feest’ ?” bedoelde dat ik er ook Indo’s zijn die zich niet afvragen wie ze zijn, maar gewoon vol overtuiging naar Indo-feesten e.d. gaan.
Ik heb net 2 boeken besteld via jullie website: “Aanpassen, Aanpassen” en “Postkoloniaal Nederland”. Ik aarzelde nog bij “Indonesiers in Nederland, bestellen of niet, maar ik ben niet zo geinteresseerd in Indonesiers. Als ik niet tevreden ben kan ik altijd nog naar bol.com.