Voor de voorronde van de Miss Indonesisch verkiezing 2011 waren Stéphanie en Liselore op zondagochtend de 13e maart in Almere te vinden. De voorronde vond plaats in het gebouw van de Kunstlinie Almere, eenvoudig te vinden door het volgen de stroom kleine Ind(ones)ische meisjes op hoge hakken.
Bij binnenkomst werden we hartelijk ontvangen door Jerttiëne, het eerste aanspreekpunt voor de binnenkomende deelneemsters en tevens degene die ons rondleidde. Aan het begin van de rondleiding werden onze ogen vrijwel meteen naar de Ind(ones)ische hapjes getrokken die werden verkocht voor het goede doel. Dit kwam ons, als Indo’s in hart en nieren, natuurlijk als de perfecte combinatie voor.
We vielen met onze neus in de boter toen we in de eerste zaal op Javaanse muziek een van de deelneemsters, Shellen, een perfecte Javaanse dans zagen opvoeren. De voorronde bestond uit een fotoshoot en een performance waar een Indonesisch element in is verwerkt. Dit element kan terugkomen in het uitvoeren van een traditionele dans, het voordragen van een gedicht (in het Nederlands of Indonesisch), het geven van een presentatie of het zingen van een lied. Alles mocht, zolang er maar een link met Indonesië was. De beoordeling van de performance en de fotoshoot zouden uiteindelijk een soort portfolio vormen op basis waarvan werd besloten of een deelneemster al dan niet geselecteerd zou worden voor de finale.
Voor de fotoshoots waren twee fotografen druk in de weer om een mooi plaatje van alle deelneemsters te schieten. Stuk voor stuk prachtige meiden met de onmiskenbare trekken van een achtergrond in de Gorden van Smaragd. We kregen te horen dat veel van de meisjes die meededen tot op heden geen ervaring hadden met verkiezingen, laat staan met fotoshoots. Ook wisten veel deelneemsters van te voren nog vrij weinig over de Indonesische cultuur. Deze Missverkiezing is dus bij uitstek de gelegenheid om hier bewuster mee bezig te zijn. Een moeders gaf aan dat haar dochter, Adinda, tot voor kort weinig interesse toonde in Indonesië maar naar aanleiding van deze verkiezing meer wilde leren over het land waar haar roots liggen. Opvallend was de hoeveelheid aanwezige ouders en andere familieleden, aan de support zal het niet hebben gelegen.
De organisatrice, Avi Widjojoatmodjo, legde uit dat de verkiezing gezien moet worden in het licht van promotie van de Indonesische cultuur. Jongeren integreren naar haar zeggen zo snel in de Nederlandse samenleving, dat het belangrijk is om het moderne Indonesië te laten zien. De Missverkiezing probeert hier op een creatieve manier invulling aan te geven die ook jongeren aanspreekt. Het gaat om een positieve benadering waarbij niemand wordt uitgesloten en het erom draait dat de deelneemsters zich bewust worden van hun Indonesische achtergrond. Van een vleeskeuring is geen sprake, alles draait om inhoud en achtergrond.
We vroegen de deelneemsters naar hun motivatie mee te doen aan de verkiezing. Veelvuldig hoorden we dat toch de interesse voor de Indonesische cultuur en tradities en een zekere trots op de achtergrond hiervoor de voedingsbodem waren. De Missverkiezing lijkt dus haar doel te bereiken. Een van de deelneemster gaf ook aan dat zij graag haar multiculturele identiteit wilde benadrukken met haar deelname aan de verkiezing.
Duidelijk is dat deze verkiezing niet enkel draait om het uiterlijk vertoon. Met name karakter en persoonlijkheid blijken de boventoon te voeren. Wij zijn zeer benieuwd wie we terug zullen zien in de finale op de Pasar Malam Indonesia 2011, begin april in Den Haag, in the race of becoming Miss Indonesisch 2011.
Waarop worden de dames beoordeelt? Wat is de graadmeter op het gebied van karakter en persoonlijkheid om te bepalen hoe Indonesisch je bent? De juryleden zijn zelf allemaal Indonesisch (geboren in Indonesia)?
Ik vind het erg goed dat deze dames met hun Indische/ Indonesische identiteit bezig zijn, maar hoe kun je Miss Indonesisch zijn in Nederland?
Voor meer info over de achtergrond etc. van de verkiezing, check: http://www.missindonesisch.nl/
Hoi, ik ben het meisje op de foto (en mijn naam wordt genoemd in het stuk) maar mijn naam is verkeerd gespeld, het is Adinda, niet Alinda..
Via http://youtu.be/mQerwqwhIVA vind je een repo (niet van ons) van de finale, tijdens de Indonesische pasar malam op het malieveld (1-7 april 2011).