Zo ongeveer eens per maand, krijg ik dezelfde vraag. Meestal van vreemden in uitgaansgelegenheden en van mensen die nog niet zo lang in mijn kennissenkring verkeren. Heel soms zelfs door mensen die ik al een hele tijd ken. ‘Ben jij indo?’
Vaak wordt deze vraag precies zo gesteld. Bam! In your face. Zonder eromheen te draaien. Dan word ik op mijn schouder getikt, draai ik om en krijg direct die vraag op me afgevuurd. Af en toe ook subtieler: ‘Ehm… mag ik wat vragen? Ben jij heel toevallig, misschien een klein beetje Indisch?’ Ook veel voorkomend: ‘Wat is jouw afkomst?’ of ‘Jij bent niet Nederlands, hè?’
Als ik bevestig dat ik Indisch ben, wordt er vaak goedkeurend geglimlacht. ‘Goed gemixt’, of ‘Goed gelukt hoor!’ zijn meestal de positieve opmerkingen die ik krijg. Maar ook de opmerking: ‘Ben jij Indisch? Oh, dus je komt uit India?’ zit er regelmatig tussen..
Een opmerking die ik laatst kreeg verbaasde me echter zeer, hoewel ik later wel om kon lachen trouwens. Ik stond achter de kassa van de kledingwinkel waar ik werk en kwam er een jongen bij me afrekenen. ‘Hoe groot is de kans dat jij Indo bent?’ Ik antwoordde dat ik inderdaad Indisch was terwijl ik de kleding van de jongen in een tasje stopte. Toen ik de aankoop aan hem overhandigde zei hij: ‘Dan had ik graag wat meer tijd met je willen doorbrengen!
Perplex bleef ik achter. Al eerder was me in dezelfde winkel overkomen dat een bijdehante heer scandeerde: ‘Indo hè? Ik heb veel Indische vriendinnen gehad! Die hebben me toch een temperament! Nou ja, volbloed Indo dan hè? Die met dat Nederlandse erin zijn wat milder.’ Tenenkrommend…
Hoe komt het toch dat wildvreemde mensen toch vaak de moeite nemen om te vragen wat mijn afkomst is? Heb ik dan toch een typisch, misschien wel standaard dertien-in-één-dozijn Indisch uiterlijk? En wat is dat dan, een Indisch uiterlijk? Donker haar? Ja dat heb ik. Bruine ogen? Ja ook. Klein dop neusje, zoals mijn moeder het liefkozend noemt? Check. En dat ik verlegen en bescheiden reageer op de complimenterende opmerkingen van wildvreemden, heeft dat dan ook te maken met mijn Indische achtergrond? Of is het simpelweg een karaktereigenschap?
Ik weet het niet. Maar ondanks mijn bescheidenheid, geef ik altijd antwoord op de vraag ‘”Ben jij Indo?” . Dan zeg ik luid: “Ja ik ben Indisch! Dat is toch ook een beetje de trots die mijn vader me al vanaf kleins af aan heeft meegegeven, denk ik. ‘Trots zijn op je Indische afkomst, hoor!” En dat zal ik altijd blijven.
Beste Stephanie,
Ik denk dat het voor veel mannen een makkelijke openingszin is… Maar neem aan dat je zelf daar ook direct doorheen prikt.
Uiteraard trots zijn op je Indische afkomst!
Hormat.
LempeRRRRR zo klein adoe zeg.
Selamat Makan !
Leuk geschreven en erg herkenbaar!
Ik kom gewoon op voor al degenen wier ouders NederlanderN (totok) zijn en de moeder van indonesische afkomst. Die noemen zich allemaal indo. Evenals het nu mode is onder indonesiers die van gemengde afkomst zijn om zich ook indo te noemen. Indo is ahw ver(ge)worden tot een soort bloedgroep.
Indisch is een benaming ooit gegeven door totoks aan alles wat van ver kwam, in het bijzonder uit Indie, zoals Tukker uit Twente (Oost-Nederland).
p.a. de titel van dit stuk luidde toch “Indo or no Indo? That’s the question!”
Wanneer iemand mij vraagt ben jij indo, dan luidt het antwoord volmondig ja!
Luidt de vraag ben jij indisch, dan weet ik het niet zo zeker, mijn ouders noem ik wel indisch, want in indie geboren. Mijn part noem je totoks die jaren in indie gewoond hebben indisch, vanwege hun on-nederlandse gewoonten.
Maar hoe dan ook, het zijn anderen die toch oordelen over het indisch-zijn van mij en van anderen. Al was ik (een verwesterde) Indonesier, dan zou men mij ook indisch noemen, vanwege het uiterlijk (en gedrag), of mijn part vanwege hun onwetendheid, maar what’s in a name.
Quote:
“What’s is in a name ”
===========================================
Ik denk dat het voor sommigen(of velen) wel belangrijk is .
Er werd vaak geschreven “ik ben trots op mijn Indisch zijn “.
Ik ben ook een verwesterse Indonesier , met Indonesische naam , met Indonesische paspoort , en veel van mijn Indische vrienden of kennissen (van de 1ste en 2de gen)denken dat ik ook een Indische man ben , maar het antwoord is nee.
Dus identiteit met bijbehorende positieve gevoel is wel belangrijk .
Ook het gevoel om er bij te zijn met je “eigen mensen”.
Bij de 1ste Gen gerepatrieerden en eerdere groepen werden Nederlandse kinderen uit totok ouders (beiden geboren in Nederland) maar wel in Nederlands Indie werden ook onder de groep Indo gerekend.
Bron: De Indo Dr .J.Th Koks.
Wat een onzinnige vraag..tenminste als ik zo je foto bekijk zie je toch meteen dat je een Indo bent?? Haha denk dat bovenstaande commentaar inderdaad klopt.. volgens mij heerst er onder Nederlandse mannen ook nog steeds een bepaald beeld van Indische meiden/dames van excotisch, spannend, mooi, toegankelijk voor hen. Als je op een oosters uiterlijk valt als Nederlandse man dan heb je weinig kans van slagen bij een (zels bij een “moderne”) Turkse, Marokkaanse of voor mijn part Chinese meid omdat de sociale controle/druk en geslotenheid/hecht is vanuit de eigen gemeenschap. Indisch is meer bereikbaar en meer verweven in de Nederlandse cultuur. Maargoed, dat is misschie een onderwerp wat Indisch3 eens zou moeten onderzoeken ;p
Erik
De koffie, de tulp, astrologie en zelfs algebra om maar een paar voorbeelden te noemen zijn niet indisch maar meer verweven met de Nederlandse cultuur dan petjok en indo-rock.
@Henri, petjok daar keek menig indische op neer, en indo-rock heeft een hoge vlucht genomen in Nederland. Wat Erik zegt klopt ook wel, de Nederlandse cultuur is voor menig indo herkenbaarder dan de Indonesische.
In Indie leerde men op school vooral alles wat betrekking had op Nederland. Batavia was bvb een kopie van een Nederlandse stad. Maar hoe men rijst moest verbouwen, indonesische koken, over de Indonesische culturen en talen, geschiedenis of muziek, dat leerde men niet. En niet iedereen was ooit op ali geweest.
Het waren voornamelijk javaanse vrouwen die met hun mannen naar nederland gingen die de indische kookkunst – een aan de Hollandse smaak aangepaste keuken, de naam geeft dat al aan – bereidden. Voorts vrouwen die geen voortgezette schoolopleiding hadden die “indisch” kookten. Daarvoor hadden ze geen Keijner kookboek nodig.
Ook ik denk bij Indische cultuur aan Nusantara of Indonesie en niet aan Bronbeek. Terug naar de basis en dat is Indonesie hoewel dat niet veel op Indie lijkt.
Met deze post reageer ik op 2 topics tegelijk merk ik op.
Maar om te reageren op dit topic. Vreemd dat een persoon antwoordt met “Ja ik ben indisch” op de vraag “Ben jij indo?”
Dat moet Stephanie mij maar eens uitleggen, over hoe dat zit.
Heren, deze blog was luchtig bedoeld en geschreven naar aanleiding van een aantal gebeurtenissen die, zoals jullie hebben gelezen ook terug te vinden zijn in mijn column, maar volgens mij komt die boodschap niet over.
Waarom ik moet uitleggen waarom ik als antwoord ‘Ik ben Indisch’ geef op de vraag ‘Ben jij Indo?’ snap ik niet.
Even goed had er inderdaad kunnen staan ‘Ik ben Indo’ maar naar mijn weten zit hier geen enkel verschil tussen.
Historisch gezien was er een verschil geweest tussen Indisch( Indische Nederlanders) en een Indo(Indo-Europeaan).
Toen in Nederlands Indie en waarschijnlijk ook bij de eerste generatie migranten/repatrianten in Nederland , dus de generatie van je grootouders.
Bij jou generatie(de 3de ) zijn de grenzen niet meer aanwezig.
Tijden veranderen, benamingen verbasteren:
Indo=Indo-Europeaan, Indisch=Indische Nederlander
Zijn idd koloniale benamingen die nadruk hadden
op de nationaliteit van de inwoner van de kolonie.
Bijv. Duitser/portugees/brit met Indonesische vrouw:
kind is Indo-Europeaan.Al die nakommelingen zijn
toch in een samensmelting in Nederland terecht gekomen
dus klopt vandaag de dag: Indisch=Indo,is gelijk.
@Stephanie: ik merk dat er eigenlijk twee vragen worden
behandeld. 1: ben je Indo? 2: weten mensen wat Indo is?
Dat laatste is schijnbaar opvolgend na de eerste vraag.
Ik vind het wel ironisch als er mensen (nederlanders) zijn die
vervolgens stellen dat Indo’s goed zijn geïntegreerd.
Ik stel hun dan altijd de wedervraag: Wat is Nederlandse cultuur dan?
Wat maakt jouw Nederlander? Waarom moeten mensen integreren?
En waar moeten ze dan in integreren? Want 9 van de 10 keer
noemen ze dan vaker kenmerken van assimileren dan integreren.
Nou volgens mij zit er wel degelijk een verschil tussen Indisch en Indo. Indisch dan ben je volbloed Indonesier, Indo is een mengeling van rassen, en Indo-Europeesch dat kan zijn Indisch, Japans, Chinees, gemengt met een Europeesch ras, Zoals NL , Duits.
Dus op de vraag ben je Indo? kun jij alleen maar beantwoorden , Ja, ik ben indo. Want jij bent geen volbloed indonees
Indisch – afkomstig van, uit (Nederlands) Indië de voormalige kolonie. In het bijzonder de inlandse (inheemse) bevolking en cultuur.
In de bouwkunst wordt onder Indisch verstaan een goed ontwikkelde bouwstijl, die rond 1920 in Nederlands Indië onstond, waarin richtingen als de Amsterdamse School en Art Deco worden vermengd met Indonesische elementen.
Indonesisch – afkomstig van, uit Indonesië
Indo – van gemengd bloed (blasteran)
Totok – Volbloed Nederlander (Belanda)
Indo-Europeaan – Europeaan van (gemengd) Europees – Indonesische afkomst.
opm: Indonesisch is een nationaliteit, Indisch is geen nationaliteit.
@Erik Indisch is geeneens een nationaliteit. Dus Indo=Indisch klopt ook niet. In de volksmond misschien.
‘Gomis’ levert een onjuiste bijdrage aan deze discussie met “Indisch dan ben je volbloed Indonesier, Indo is een mengeling van rassen, en Indo-Europeesch dat kan zijn Indisch, Japans, Chinees, gemengt met een Europeesch ras, Zoals NL , Duits.”
Indisch = wortels in Nederlands-Indië. Dit kan betrekking hebben op totoks (volbloed Europeanen) en Indo’s.
Het Indische is cultureel, niet etnisch. Vaak voelen kinderen van totoks zich niet Indisch, maar kinderen van Indo’s wel.
Indo is een afkorting en meestal voor Indo-Europees; mix van Aziatisch (Indonesisch) en Europees. Soms ook voor Indonesisch.
Indonesiër = iemand uit Indonesië
Hallo een Totoks kan zich geen indo voelen want dat is een volbloed
Hollander
Indonesier is een volbloed Indisch is geen volbloed Indonesier een totoks
kan zich niet indisch voelen want die zijn volbloed Hollander.
En Indo = mengeling van verschillende rassen en een Indo Europeaan is een
mengeling van een Indonesier met een Dutch, engels , duits. etc
Ik sluit me aan bij erik en Kirsten Vos wat betreft de termen ‘Indisch’ en ‘Indo’. Daarnaast doet een discussie over de semantiek van deze woorden niet echt ter zake voor dit artikel.
Ik denk dat ook een belangrijk detail is, of de vraag ‘Ben jij Indo’ van een Indo komt of niet (in de gevallen die Stephanie beschrijft meestal niet-Indo’s dus). Ik heb zelf namelijk weleens dat ik mensen zie die misschien-wel-eens Indisch zouden kunnen zijn, en dat ik, uit nieuwsgierigheid wil vragen: ‘Hé, ben jij misschien een Indo?’ Maar daar zie ik dan meestal van af, omdat ik in eigen ervaring de vraag ‘waar kom jij vandaan?’ ook soms vervelend vind.
Mij herkennen de meeste mensen van buiten op eerste gezicht niet als een Indo. Af en toe raden mensen wel in de juiste richting, en menen ze ‘iets Oosters’ in mij te herkennen; en meestal zijn dit ook Aziaten. Ik zou het wel tof vinden als ik een meer herkenbaar Indisch uiterlijk had; de stereotypen die aan ‘Indisch’ vastzitten neem ik dan wel voor lief.
(Dit bericht trouwens ook niet al te serieus nemen :); uiteraard ziet men het Indische in mijn gezicht wel nadat ik het heb gezegd, nog naast de hindoestaans/creoolse invloeden van mijn vader).
Bron: home.planet.nl
Indo Afkorting van “Indo-Europeaan”. In de koloniale periode alleen in formele context in gebruik; in het dagelijks leven sprak men van “Indo”, vaak in denigrerende zin. Vanaf ca. 1970 in Nederland een ‘geuzennaam’ voor de gemengdbloedige leden van de Indische groep. Ook in het huidige Indonesië wordt “Indo” gebruikt voor Indonesiërs met Europees bloed.
Indo-Europeanen Aanduiding vanaf de 19e eeuw van gemengdbloedigen van Aziatisch- Europese afkomst in Nederlands-Indië. In 1854 werd in Indië een wettelijk onderscheid gemaakt tussen Europeanen en Inlanders; met het begrip Indo-Europeanen werd benadrukt dat iemand lid was van de Europese bevolkingsgroep, maar het is nooit een officieel begrip geweest. Niet door hun vader erkende “Inlandse” gemengdbloedigen werden nooit “Indo-Europeaan” genoemd.
Groetjes, van een Indo
Geplaatst door: Olga | woensdag, 13 april 2011 om 23:59
Weer ietsje wijzer. Denk ik.
Zijn er meer bronnen die er op weizen wat een die het begrip verduidelijken?
Geplaatst door: Armando | donderdag, 14 april 2011 om 00:23
what is in a name ?
het is maar net welke betekenis mensen aan een woord geven …
wat ik altijd begrepen hebt is dat indo is afgeleid van het woord indo-europeaan en mij lijkt dat een indo-europeaan zowel voorouders heeft uit Europa alswel voorouders heeft uit de Indische archipel…
Het is niet nodig persé een totokvader te hebben of persé een Javaanse moeder
… maar dit gezegd hebbend…. andere mensen vinden weer dat Chinese voorouders uit Indonesie of Papoea-voorouders voor de definitie niet geldig zijn.
Het is maar net wat de meeste mensen ongeveer onder het begrip indo verstaan..
—
Het begrip halfbloed is nog verwarrender, want het suggereert dat een van de ouders totok-europa is en de andere weer totok-indonesia.
Deze ouderparen zijn in de minderheid in de groep indo-ouders
Geplaatst door: Boeroeng | donderdag, 14 april 2011 om 00:34
Ik heb nog nooit zoveel nonsense bijelkaar gazien. Het woord halfbloed werd gebruikt door mensen met een lammelendig brein. Men ging uit van de hypothese dat je een volbloed vader had die met een volbloed moeder een kind verwekte. Net als een eend en een entok. In Amerika
heeft men het over halfbreed (half blank – half Indiaan). Maar half blank en half neger, blijft een neger.Er zijn voor praktische redenen geen halfbloeden. Mensen waren al gemengd voordat de blanken goed en wel uit de kluiten waren gegroeid anders moet je het ook over driekwartbloeden hebben. Dus houd op met dat “halfbloed” gedoe.
Cap
Geplaatst door: Cap van Balgooy | donderdag, 14 april 2011 om 04:53
In de huidige Indonesia wordt het woord Indo gebruikt niet alleen voor de “keturunan” (nakomelingen) van Indo-Belanda of Indo-Europa maar ook voor kinderen of nakomelingen van perkawinan campuran ( gemengde huwelijken) .
Sommige Indonesiers noemen zich zelf ook Indo, afkorting van Indo(nesia) .
Wat Boeroeng schreef : “what is in a name ” is juist.
Tot zijn 18de was mijn zoon Indonesier met Indonesische nationaliteit , zoon van een “totok Indonesier” met Indonesische paspoort met een “totok Nederlandse” .
Nu is hij een Nederlandse jongen met Nederlandse paspoort .
Een “halfbloed” mix , maar geen Indisch.
Geplaatst door: sigeblek | donderdag, 14 april 2011 om 08:01
Indo, halfbreed, halfcast, Mulat, Creool, Indon, totok dit of totok dat…..koq repot allemaal.
Ik ben gewoon een ……. mens en mijn bloed is samengesteld uit terasi en keju en pepesan en hollandse kroket… so what.
Ik ben een mens en ik probeer zoveel mogelijk aan mijn medemens te denken en te helpen als ie in nood zit. Klaar, the end, finito. Al toch? Zo simpel is het.
Geplaatst door: O.E.delgatel | donderdag, 14 april 2011 om 10:19
Indo is een etniciteit, Fries is een etniciteit, Javaans is een etniciteit oftewel een sociale culturele identiteit.
Indonesier is een nationaliteit, Nederlander is een nationaliteit.
Een indo kan verschillende nationaliteiten hebben, kijk naar de indo’s in Amerika, Nederland en Indonesie, beide indo en dezelfde etniciteit doch verschillende nationaliteiten.
Een Indonesier kan verschillende etniciteiten hebben, zoals Javaans, Sumatraans, Balinees etc.
Menig maal wordt etniciteit en nationaliteit door elkaar gehaald.
Een indo is een persoon van gemengde afkomst, er stroomt zowel europees als indonesisch bloed door zijn/haar aderen.
Geplaatst door: Andre | donderdag, 14 april 2011 om 10:21
Tijdens de oorlog waren er wel degelijk ‘driekwartbloedigen’, al heette dat niet zo. In de Japanse rassenregistratie had je belanda totok, belanda kira kira betoel, en belanda indo. De eerste twee groepen behoorden na de overwinning uit Azië te worden verwijderd, de belanda indo behoorde tot de ‘landskinderen’. Dat laatste begrip werd ook door o.a. Sjahrir gebruikt om aan te geven dat je behoorde tot het Indonesische volk.
Geplaatst door: Jan Somers | donderdag, 14 april 2011 om 11:14
O.E.delgatel
U heeft gelijk. Waar zijn we mee bezig?
“volbloed”, “halfbloed” en nu ook al “driekwartbloed”.
Wat is het belang om mensen in die groepen in te delen?
Een mens is een mens: zwart,bruin, blank en voor zover ik weet hebben we allemaal rood bloed.
Help elkaar op deze wereld om gelukkig te leven. Het leven is zo kort.Ik wens jullie allemaal een gelukkig leven.
Geplaatst door: Henk | donderdag, 14 april 2011 om 15:43
Het gaat er niet om om mensen in groepen te delen, het gaat er om om mensen te informeren hoe het zit, zie het als een stukje kennisdeling.
Een Brabo wil ook geen Limbo genoemd worden…..een Turk niet Marokkaan.
Ieder mens is gelijk ongeacht zijn afkomst, kleur, geloof etc…en we hebben inderdaad allen rood bloed…
Geplaatst door: Andre | donderdag, 14 april 2011 om 16:20
Correctie op bovenstaande: Niet door hun vader erkende “Inlandse” gemengdbloedigen werden nooit tot Europeanen gerekend…….. Alleen de wettelijke erkenning bepaalt of de Indo-Europeaan ingedeeld werd in de Europeanenkaste. Maar ook Japanners en Chinezen werden op koloniale willekeurig wijze ingedeeld in deze kaste.
Juridisch mochten de Indo-Europeanen tot de Europeanen gerekent worden maar sociaal-economisch en cultureel werden zij in NL-Indie beschouwd als een groep die ver beneden de “echte” Europeanen stond. Dit blijkt al uit het feit dat allerlei namen voor deze groep, zoals Indo, Sinjo, Nonna, Liplap enz. in de loop der tijden een pejoratieve betekenis kregen (zie ook: Indische Nederlanders 1984 en Repatriering uit Indonesie 1957).
Welberucht is de “Indische” Johan Fabricius, een naar nationaal-socialistisch bloed ruikende schrijver bekend van het sprekende voorbeeld “Halfbloed” die op niet geheel fijnzinnige wijze de karikatuur van de Indo ten tonele brengt.
De term “halfbloed” is hoogstwaarschijnlijk afkomstig uit het sociaal-darwinisme. Het kruisen van bvb een volbloed paard met een minderwaardig ras heeft als resultaat een halfbloedje. Dit triviale mechanisme is toegepast op mensen om de eigen superioriteit goed te praten. Daardoor kon ook een ethische rechtvaardiging aan het kolonialisme gegeven worden, verheffing van het minderwaardige ras.
Het woord “Gemengdbloedigen” heeft m.i. dezelfde dubieuze en koloniale achtergrond.
Voor mij hebben halfbloedje/gemengdbloedje een rassistische maar ook een onmenselijke bijklank, die de minderwaardigheid van de anderen impliceert. Daar moeten we ons bij het gebruik wel van bewust zijn.
Geplaatst door: Peter van den Broek | donderdag, 14 april 2011 om 17:39
Iemand die een nakomeling is van blanken(Nederlands, Duits, Frans, italiaans etc) en van Indonesiërs (Javaans, Ternataans, Menadonees etc) is voor MIJ
een indo. Je kan bijvoorbeeld een Indonesische moeder/vader hebben en een Duitse vader/moeder, of een indische moeder/vader en een Nederlandse vader/moeder, zolang je maar gemengd bent tussen blank en Indonesische.
hormate!
Geplaatst door: Stéphan | donderdag, 14 april 2011 om 18:21
Weetje;je bent Indo vanwege de liefdesdaad van je beide ouders uit den bloede(Westers en een Aziaat)en gevoelsmatig.Ik ken genoeg Blanda’s die in de Gordel van Smaragd zijn geboren en zich Indo gevoelen;maar ene Both die daar ook geboren is,houdt zich afzijdig;sterker nog hij durft het Papuavolk niet eens te verdedigen.Laat maar ja,eens komt zijn straf wel tog.
Als je Abutaleb of Maxima een op een benaderd,zullen ze ook niet zeggen dat ze Nederlander of Nederlandse zijn.Wat normaal is;ik ben nadat ik in 1995 na 40jaar terug ben gegaan naar mijn mooie Roots en de huidige politiek die er nu bedreven wordt,een Indonesier met een Nederlands paspoort.
Als die gore en gluiperige HEROHITO Nederlands Indie niet aangevalen heeft en onze grote Witte broer op een normale wijze met zijn klein onvolwassen broertje de zaken heeft afgehandeld dan bestaat dit vraagstuk voor ons niet van Indo of Halfbloed of wat dan ook.
De groep Indo wordt op deze manier zo klein;neem mij bijvoorbeeld:Voorouders van Vaderskant Schots en een Chinese en van Moederskant Portugees en een Molukse.
Geachte lezers laat mij weten wat ik ben;……ik voel mij op en top Indo en ben er trots op en ben mijn Ouders heel dankbaar voor datgene wat ik nu ben:een Indo met vier nationaliteiten stromen door mijn aders.
Geplaatst door: jos crawfurd | donderdag, 14 april 2011 om 19:51
Met alle respect voor alle reactie’s…. In de tijd dat de Japaners nog de macht hadden in de nu geheten Jakarta, hadden zij een hekel aan Europeanen. Zeer zeker als er een relatie hebben met een Javaan(se). Zij maakten een barak voor de mannen een barak voor de kinderen en een barak voor de moeders met kinderen tot 10 jaar. Zij hebben. De kinderen de naam indo gegeven. President Sukarno heeft gedeeltelijk het overgenomen om het te doen bij de verschillende volkeren in Indonesia door de kind(eren) van moeder uit de ene eiland en de vader van andere eiland een orang Indonesia te noemen. Want een suku Indonesia bestaat niet wel een suku Jawa – Sumatera – Maluku – Sulawesi – Papua etc etc… Mijn moeder komt uit Java en mijn vader uit Molukken dus zou ik me als orang Indonesia moeten aangeven.
Geplaatst door: Frits | donderdag, 14 april 2011 om 21:02
Hier in Amerika was het zelfs nog meer ingewikkeld.
Volgens de wet kon men niet meer dan 1/16 neger zijn om als blanke door te gaan.
En dan had je alles daar tussen door, een Quadroon was 1/4 neger, een Quintroon 1/6 neger en een Octoroon 1/8 neger en dan had je ook nog de Mulatto, Sambo enz.
En dan heb je nog meer namen voor andere rassen.
In New Orleans noemen ze zich Creool alhoewel in het begin dat de aanduiding was voor iemand wiens ouders van Latijnse afkomst in Europa waren geboren en die in de Nieuwe Wereld was geboren zoals de Franse Keizerin Josephine de Beauharnais.
En zo gaat men maar door om elkaar in hokjes te plaatsen.
Geplaatst door: Arthur Olive | donderdag, 14 april 2011 om 21:32
Stephan, je hebt het zo simpel gehouden. Ik deel jouw mening. Waarom maken wij,Indische mensen, het soms zo moeilijk en ingewikkeld. Wat belangrijk is, zijn de normen en waarden van Indo’s, opdat zij met elkaar op het zelfde niveau de ins en outs van het leven met elkaar kunnen aanvoelen.
Ik krijg de indruk, dat een ieder zijn mening heeft, daar is nike mis mee, want ieder(Indo)vogel zingt zoals hij gebekt is. Al!
Geplaatst door: Henk Santai | donderdag, 14 april 2011 om 22:30
Mijn vader is totok belanda, mijn moeder Indo. Ik beschouw mezelf ook Indo en mijn kinderen zijn daar zo trots op dat ze zich soms ook Indo noemen. Mooi toch?
Geplaatst door: Petra | vrijdag, 15 april 2011 om 02:59
Ineens reageren best veel mensen op dit topic.
Hoezo dat ?
Heeft dat iets te maken met de negatieve emoties en herinneringen die verbonden zijn aan het woord ‘halfbloedje’?
Ja.. ik vind het ook een stom woord… weg ermee..
Het woord gemengdbloed(je) als vervanging is ook niks..
Helemaal niks met bloed…..
Zeg dan ‘van gemengde afkomst’ .
Of is het ouderwetse woord ‘mixties’ iets ?
Geplaatst door: Boeroeng | vrijdag, 15 april 2011 om 14:12
Hele interessante discussie, ik vind de uitleg van “sigeblek” het meest aansprekend. De realiteit is echter dat ALLE Nederlanders (Indo`s/Indischen/,noem maar op)die toendertijd met de Nederlandse nationaliteits-status NIET in Holland geboren waren maar in Ned. Indië, tot de groep allochtonen zijn ingedeeld en nog tot heden daartoe behoren. Hoe rijmt dit dan, ondanks dat deze groep onder de zelfde wetgevingen, nationaliteits-status rechten/verplichtingen etc.etc. valt?
Geplaatst door: Peter Pinchetti | zaterdag, 16 april 2011 om 11:59
vreemde aanduiding: ‘half bloed’ en de andere helft ‘water’ of wat dan ook? en over welke ‘half’ gaat het? Gemengdbloedig zou gepaster zijn, of niet?
Geplaatst door: George Dankmeyer | zaterdag, 16 april 2011 om 12:54
Peter Pinchetty, u heeft wel gelijk over dat allochtonen gedoe. Maar de realiteit is dat de Hollander kijkt naar het uiterlijk en daarop basseert zij of je een buitenlander/allochtoon bent of niet. Ik heb twee indische ouders, mijn moeder is een donkere en mijn vader een lichte. Ik ben zelf ook erg licht en in indonesië ben ik gewoon een orang barat, maar Nederlanders zien mij gewoon als buitenlander(turk). Ze vinden het raar dat mijn ouders vloeiend nederlands spreken. Wat ik ook zeg ik ben en blijf een buitenlander voor hun. Niet dat ik het erg vind, een allochtoon/buitenlander zijn is voor mij geen schande, meer een trots dus ja..
Geplaatst door: Stéphan | zaterdag, 16 april 2011 om 15:11
Ja Stèphan, dat is idd. tot op heden nog een algemene opinie hier in Holland. Ik ervaarde het zelf, en met mij denk ik ook alle in Nederland verblijvende Indo`s. Maar ik heb nooit het gevoel gehad dat het een degrinerende of kwetsende uiting behelsde, maar meer als onderscheid van “Belanda tulèn” (totok) en “Belanda campur” (gemengde bloede). Net als jij ben ik dus ook zo putih als susu, gef neks toh!
Geplaatst door: Peter Pinchetti | zondag, 17 april 2011 om 09:56
Het begrip allochtoon is niet zo vreemd hoor, gewoon dat tenminste één van je ouders buiten Nederland is geboren. Het gaat dan om Nederland (binnen Europa) sadjah, niet het Koninkrijk der Nederlanden waar Nederlands-Indië deel van uit maakte. Als je dat discriminerend vind is dat je eigen gevoel. Mijn dochter zal zich melden als allochtoon wanneer dat een positieve discriminatie met zich meebrengt, bijvoorbeeld als haar werkgever daar subsidie voor zou ontvangen. Kennelijk goed ingeburgerd! Wat wel vreemd is dat een Belg buitenlander wordt genoemd, geen allochtoon, terwijl die dat wel is.
Geplaatst door: Jan Somers | zondag, 17 april 2011 om 16:40
Kwam midden jaren vijftig hier als tiener /’indische nederlander’aan en wist niet beter dan dat het woord ‘indo’ alleen door de kaaskoppen daar en hier denigrerend werd gebruikt om zich vd gemengdbloedigen te onderscheiden.( Indische Nederlander Veelgebruikte aanduiding van leden van de gemengde bevolkingsgroep die in Nederlands-Indië is ontstaan uit verbintenissen tussen (meestal) Aziatische moeders en Europese vaders. Hun geschiedenis begon omstreeks 1600 met de vestiging van Europese handelsposten in de Indische archipel. In en na de dekolonisatieperiode kwam het begrip “Indische Nederlanders ” meer in gebruik, ten koste van het begrip “Indo-Europeanen”. Het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) kwam in 1990 met een berekening van het aantal Indische Nederlanders in Nederland:
* 472.600 mensen van Indisch/Indonesische origine
* 187.700 mensen die in Indië/Indonesië waren geboren.)…Uiteindelijk evolueerde de term ‘indo’ – de scherpe kantjes verdwenen – tot een geuzennaam. (Indo Afkorting van “Indo-Europeaan”. In de koloniale periode alleen in formele context in gebruik; in het dagelijks leven sprak men van “Indo”, vaak in denigrerende zin. Vanaf ca. 1970 in Nederland een ‘geuzennaam’ voor de gemengdbloedige leden van de Indische groep. Ook in het huidige Indonesië wordt “Indo” gebruikt voor Indonesiërs met Europees bloed.( bron:
http://home.planet.nl/~eljee/I.htm …
Begrippenlijst Nederlands-Indië
met meer dan 1150 beschreven begrippen
Tenslotte”:
(indo in een puzzelwoordenboek:
1) Bastaard 2) Behorend tot het niet-blanke ras 3) Behorend tot niet blanke ras 4) Behorende tot niet blanke ras 5) Bijzondere taal om n tussenpersoon te begrijpen 6) Halfbloed 7) Iemand met gemengd bloed 8) Kind van blanke en Indonesiër)
Geplaatst door: djeroek | donderdag, 12 mei 2011 om 17:40
Tjonge, deze discussie is van de jaren, he? Op Google gespiekt staan er op diverse fora al vanaf 2005 lange reacties..
Nu de mijne nog. Ik ben Indo. Wit. Bounty dus…tropische verassing in Hollandse melkchocolade. Nederlands opgevoed, ook hier geboren – al in 1954. Indische moeder, Hollandse vader (met voorouders uit alle windstreken). Halfbloed is algemeen aanvaard als gemengd bloed (Afrikaans/Engels bv) dus niet specifiek Indo. Ik heb er geen problemen mee hoe ze mij noemen, die Hollanders; ik heb meer moeite met de afstand die getinte Indo’s houden op bv Pasars omdat ze me maar een totok vinden.
Dat is makkelijker op Bali: daar heet iedereen gewoon orang
“Indo Afkorting van “Indo-Europeaan”. In de koloniale periode alleen in formele context in gebruik; in het dagelijks leven sprak men van “Indo”, vaak in denigrerende zin. Vanaf ca. 1970 in Nederland een ‘geuzennaam’ voor de gemengdbloedige leden van de Indische groep”
Dit klopt niet.
Indo was tot de Tweede wereldoorlog een neutraal begrip.
Een duidelijk bewijs hiervan was het gebruik van het begrip Indo in het Indo-Europeesch Verbond, vanaf 1920 de grootste politieke beweging in Nederlands-Indie met op z’n hoogtepunt 13.000 leden.
Alleen vanuit het perspectief van sommige Hollanders, Indonesiers en Indo’s die dat liever niet waren was Indo soms een negatief woord.
Zoals het begrip Hollander negatief gebruikt kan worden door Indo’s.
Het begrip Indische-Nederlander werd op een bepaald moment geïntroduceerd door het Indo-Europeesch Verbond.
Dit deden ze om een algemeen begrip te creëren waarmee alle in Nederlands-Indie geboren Europeanen, Indo’s en Totoks zich konden identificeren.
Ook wilden ze dit begrip gebruiken om te benadrukken tegenover Nederland dat ze gelijk stonden aan de Nederlanders.
Alle in Nederlands-Indie geboren Europeanen hadden namelijk een aantal problemen, Nederland gaf in Nederland opgeleide Nederlanders voorrang op banen in Indie, Nederland had het plan om het hoger onderwijs te verminderen in Indie en Nederland had het plan de Indo naar het zelfde niveau als Indonesiers te brengen, minder verdienen en minder rechten dus.
Het woord Indische-Nederlanders sloeg echter nauwelijks aan.
Pas tijdens en na de Tweede wereldoorlog werd Indische-Nederlander populair.
Waarschijnlijk omdat men moet putte uit het “Nederlands” zijn tijdens en na de oorlog.
En in de tijd dat Indo’s weg moesten uit Indonesie was het van levensbelang om tegenover Nederland te benadrukken dat men Nederlander was, Nederland vond in eerste instantie namelijk dat Indo’s in Indonesie thuis hoorden.
Indo-Europeaan en Indo was lange tijd een neutraal door Indo’s zelf gebruikt begrip.
Bron: Karel Zaalberg, journalist en strijder voor de Indo (Ulbe Bosman)
Wat ik hierboven melde klopt niet helemaal.
Het volgende ontdekte ik na onderzoek:
In 1916 richte Th.R. Landouw de Indische Democratische Partij op. Hij vreesde dat een deel van de Indos zich zou afkeren van de blanke Nederlanders en zou opgaan in de Indonesische bevolking. De rijkere in Nederland opgeleide Indos zoals hij zelf voelde zich echter niet meer verbonden met de minder bedeelde broeders. De bedoeling van de oprichters was de Indo meer bij de Nederlandse cultuur te betrekken. Landouw wilde voortaan spreken van Indische Nederlanders. De voorzitter B.W. van de Kamer wees het voorstel Indo’s en totoks onder een noemer te brengen echter af.
De term dook eind 1933 weer op bij de Indische NSB. Volgens de NSB moest blank niet letterlijk worden opgevat maar in de betekenis ‘zijnde van westerse cultuur’. Om te benadrukken dat volbloed Nederlanders en Indo’s gelijk waren verving men Indo-Europeaan met Indische Nederlander. De term Indo werd als denigrerend ervaren en had afgedaan.
Het bestuur van het Indo-Europeesch Verbond verzette zich echter tegen iedere poging de term te vervangen. Het bestuur zag de term Indo als een erenaam.
In 1933 verbood door invloed van het nazisme de NSB alle gemengde seksuele relaties tussen blanke en niet blanke en werd de ideologie van de raszuiverheid ingevoerd, dit betekende de afkeer van de Indo’s van de Indische NSB en het einde er van.
De term Indo won weer aan populariteit ten koste van Indische-Nederlander.
Na de soevereiniteits overdracht in 1950 kwam de juridische term Europeaan te vervallen en werd het vervangen door Indische Nederlander.
Doordat de situatie voor de indo in indonesie slechter werd wou een aanzienlijk deel weg. Door onvrede over de afwachtende houding van Nederland wenste men niet meer als Indisch aangeduid te worden maar slechts als Nederlander, omdat Indisch niet meer relevant was en als stigmatisernd werd ervaren.
Dit artikel gaat, zoals CJ ook zegt, over worden herkend als Indo. Het tweede punt dat Stephanie maakt, zoals Erik terecht aanhaalt, namelijk dat veel mensen niet weten wat een Indo is – of Indisch – heeft ook Gomis weer bewezen met zijn eigen, onjuiste definities. Daarover hoeven we niet verder te discussiëren. Soeda, al.
@Kirsten Vos Zoals je hebt kunnen lezen is dit niet iets wat ik geschreven heb , maar zo staat het op het internet. Dus voor dat je met je vinger gaat wijzen leer dan eerst lezen!
Indo betekent halfbloed. Ik ben een,! Trots