Aanstaande maandag staat ze op het podium in De Melkweg, tijdens het vierde Indomania-festival: Maya Mertens (Amsterdam, 1992). Eerder stond ze op Lowlands, bij de Kunstbende, Stofpop en Onderstroom. In deze aflevering van Jonge Indo in de Muziek presenteren we jullie daarom deze getalenteerde Indische selfmade muzikante.
Maya steekt meteen van wal, als ik vraag wat Indisch voor haar betekent.“Ik heb een Indische moeder. Daardoor voel ik me niet 100% Nederlands, maar ook niet per sé Indisch, eerder nog een Amsterdammer. Ik heb er wel positieve gevoelens bij hoor! Op straat bijvoorbeeld, dan herken je andere Indo’s, of als mensen vragen waar ik vandaan kom, omdat ik een kleurtje heb, dan vertel ik trots dat ik Indisch ben.”
Oma
De jonge muzikante vervolgt: “Ik word er eigenlijk niet veel mee geconfronteerd, met mijn Indische roots. Behalve als ik bij mijn familie in Gelderland ben. Daar woont mijn oma, mijn moeders moeder. Ik duik dan een beetje onder, in het Indische cultuurtje, dat is echt zo gezellig. Mijn familie, de sfeer, weet je, daar ben ik even helemaal Indisch. Bij mijn oma ben ik de enige die over haar schouder mee mag kijken als ze aan het koken is. Ik ben de enige die naar binnen mag, dat is echt een voorrecht hoor. Zij vindt dat, omdat ik als kind al interesse toonde in Indisch koken, ik er aanleg voor heb. Ja, dat is wel een eer!”
iPod
Maya is in 2002 voor het eerst in Indonesië geweest. “ Ja, dat vond ik echt supervet. Ik ben daar een hele tijd geleden geweest. Maar ik vond het ook wel moeilijk. Ik was 10 jaar en voelde me net zo Indisch als ik me Nederlands voelde. Ik weet nog goed hoe ik schrok van de kinderen van mijn leeftijd. Ik herinner me een specifiek moment. We reden in zo’n tourbus, met een georganiseerde reis. Ik zat voorin met mijn iPod. Langs de weg zag ik kinderen staan die even oud waren als ik, jonge kinderen die van alles aan het verkopen waren. Zij moesten werken, terwijl ik rustig in die bus zat, te chillen met mijn iPod. Dat vond ik moeilijk. Ooit ga ik weer terug. Dan wil ik langer blijven en neem ik mijn gitaar mee.”
Maya Mertens. Foto: www.Kunstbende.nl
Videomateriaal
Haar Indische roots hebben weinig invloed op haar werk als muzikante. Wat is dan haar inspiratiebron, vraag ik haar. “Poeh. Zoveel! Weet je, ik heb nooit een muziekinstrument leren te bespelen. Ik heb gewoon extreem goed gelet op andere muzikanten. Amy Winehouse, die ik heb ik echt bestudeerd, Janis Joplin, Prince, ik ben een grote fan van Prince. Ik heb uren naar videomateriaal gekeken. Ik heb ook veel nieuwe artiesten bestudeerd hoor, zoals M.I.A. en Little Dragon. Die artiesten zijn echt persoonlijkheden, dat vind ik machtig, daarmee maken ze muziek groter.”
Minimale gitaarakkoorden
Gewoon gitaar geleerd te spelen door ernaar te kijken? Grinnikend legt Maya uit: “Ja. Toen ik heel jong was, schreef ik teksten. Daar wilde ik het podium mee op, dat leek me gewoon leuk. Ik heb mezelf toen minimale gitaarakkoorden aangeleerd, genoeg om het podium mee op te kunnen. Zo is het gegroeid. Het is nog steeds geweldig, dat andere mensen leuk vinden wat ik doe. Waar ik echt energie van kan krijgen, is als mensen me na afloop inhoudelijk feedback geven. Dat ze echt iets hebben begrepen van wat ik op het podium sta te doen, en er iets uithalen.”
Meer zien van deze eigenzinnige singer/songwriter? Ga dan op 9 april a.s. naar Indomania, waar Maya een speciale show voor samengesteld heeft. Op 14 april is ze te horen in de OT301 op festival Drift. Of bezoek haar online portfolio op www.mayaforsale.com. Daar is ze 24/7 op te horen.
Laatste reacties