De kwetsbaarheid van een kind in oorlogstijd
Weg uit Indië van Hans Vervoort is een jeugdboek over Indië. Ook al heb ik er enkele kanttekeningen bij, het is een aanrader. Voor kinderen, jongeren én voor volwassenen. In 212 pagina’s vertelt Vervoort vlot en boeiend over het tempo doeloe-leven in Indië, de kamptijd, de bersiap, de overtocht van Indonesië naar Nederland en over leren leven in Nederland.
Hans en Sonja zijn twee in Indië geboren kinderen, die elkaar ontmoeten als ze met hun moeders op transport gesteld worden naar een van de vrouweninterneringskampen op Java. De vader van Hans was eerder al opgeroepen als militair, de vader van Sonja is spoorloos. De twee kinderen doorstaan de Japanse bezetting samen vanachter het gedek. Door een ongelukkige speling van het lot komt Hans er alleen voor te staan en neemt de moeder van Sonja, tante Aal, hem op als broertje van Sonja. Tante Aal, Sonja en Hans verlaten het kamp tijdens de bersiap en gaan vanuit Surabaya aan boord van een van de repatriëringsschepen naar Nederland. In Nederland aangekomen krijgt het samengestelde gezin, naast een hoop koude rillingen, een onverwacht fraaie verrassing.
Vooropgesteld: ik ben geen jongen of een lezer van 10 jaar. Dat gezegd hebbende, durf ik het toch aan om te zeggen dat Weg uit Indië een fijn boek is. Wat Weg uit Indië zo aantrekkelijk maakt, is om te beginnen de toegankelijke schrijfstijl en het vlotte tempo. Daarnaast legt Vervoort alles aan zijn lezers uit: van sapoelidi tot mandibak. Daarmee neemt de auteur lezers mee in de cultuur van Nederlands-Indië, zonder paternalistisch te worden. Tot slot, wat dit boek zo boeiend maakt voor volwassen lezers, is dat we het verhaal over bezetting/bersiap/repatriëring door de ogen van een kind lezen. Zodoende maakt Vervoort de kwetsbaarheid van kinderen in oorlogstijd zichtbaar, een thema dat nog steeds actueel is, helaas. Ik voelde me geraakt door die kwetsbaarheid en door het verdriet om het uiteenvallen van gezinnen.
Waar ik me tijdens het lezen het meest over heb verbaasd, is dat 2/3e van het boek over het leven in kamp gaat. De beschrijving op de achterflap wekt een andere verwachting: “Iedereen vlucht en ook Hans en Sonja moeten weg uit Indië. Een gevaarlijke tocht begint. Zal het ze lukken?” Maar goed. Dat is misschien wel bijzaak. Verder vind ik sommige passages te kinderlijk geschreven en andere weer te confronterend voor kinderen van 10 jaar. Las ik over martelingen toen ik 10 jaar oud was? Ik weet het niet meer. Zei ik nog ‘broembroem’? Ach, ook toen al was ik geen jongen van 10.
Weg Uit Indië. Hans Vervoort. Uitgeverij Conserve. Schoorl, 2012. 17,95 euro. Bestellen via de website van Hans Vervoort levert je een aardig voordeeltje op.
Grotendeels eens met jouw recensie Kir, vooral dat de titel de lading niet helemaal dekt (maar daar was ik wel blij om). Ik heb het hele boek gelezen en de 1e hoodstukken aan mijn zoon voorgelezen, maar echt vlot vonden we het niet. Ook jammer dat de hoodstuk titels verraden wat er gaat gebeuren (het zijn geen teasers maar spoilers). Hopelijk verschijnt het boek ook in het Engels, dan kan ik je vertellen wat mijn 1/32 Indische jongen van 10 ervan vindt.
Ik vond het goed. Misschien had een jeugdboekenuitgever een extra rondje correctie en een harde kaft ingevoegd, maar ook zonder dat vond ik het een boeiend verhaal. Jammer dat mijn oom Arie Smit het niet meer kan lezen, hij leeft nog wel (op Bali) maar is 96 en bijna blind. Ik ga het aan Maria Abedy geven en stuur het ook naar Joyce Pool, een schrijver die veel doet aan koloniale geschiedenis. Iedereen moet het lezen, ook omdat het goed vertelt wat er nou precies in Indie aan de hand was, tijdens de oorlog.