Volksviering Indonesische onafhankelijkheid
De Indonesische ambassade laat hun onafhankelijkheidsdag, 17 augustus, in Nederland nooit zomaar voorbij gaan. Dit jaar werd de viering van 67e onafhankelijkheidsdag van Indonesië op 1 september 2012 gevierd met Pesta Rakyat. Charlene Vodegel maakte er een reportage over.
Normaliter zou het openbare feest op 17 augustus worden gehouden, maar vanwege de vastenperiode is dit verschoven naar afgelopen zaterdag. Op 17 augustus 2012 was er trouwens wel een officële besloten gelegenheid op de Indonesische ambassade (KBRI oftewel Kedutaan Bangsa Republik Indonesia). De ambassadeur en haar werknemers stonden stil bij deze viering met een speech en een speciale oploop.
Viering in Indonesië
17 augustus is een speciale datum in de agenda van de Indonesiërs: de dag waarop de Republiek Indonesia zichzelf in 1945 onafhankelijk verklaarde. In Indonesië wordt deze dag als nationale vrije dag gezien. In het paleis in Jakarta begeleidt de president dit officiële gebeuren en het parlement komt bij elkaar om het volkslied en andere vrijheidsliederen te zingen. Dit alles is live te volgen op de Indonesische televisie.
Monas
Tijdens deze gelegenheid zijn de Indonesische vrouwen opgedoft: hun haren hoog gekamd en gekleed in sarung & kebaya. Je zou denken dat op deze dag de stad Jakarta nog drukker is dan normaal. Het tegendeel heeft zich bewezen. In de tijd dat ik in Jakarta woonde, verbaasde het mij elke keer weer dat de wegen juist een stuk minder druk zijn in vergelijking met een normale werkdag. De drukte is vooral te zien rondom het nationale momument; de Monas en in de buitenwijken (kampungs), waar wijkbewoners activiteiten organiseren, zoals krupuk happen, paal klimmen en touwtje trekken.
Viering in Nederland
Pesta Rakyat betekent Volksfeest: de Indonesische bevolking viert haar onafhankelijkheid. Ik heb begrepen dat Nederland het enige land in Europa is waar de Indonesische ambassade er een groot en openbaar feest van maakt. De reden zal zijn dat Nederland de grootste Indonesische gemeenschap heeft in vergelijking met andere Europese landen. Ook dit jaar werd de Pesta Rakyat gehouden bij de Indonesische school (Sekolah Indonesia Nederland) in Wassenaar. De tuin van de school was omgetoverd tot een kleine pasar met eten, muziek en kraampjes.
Eten en muziek
Bezoekers, zelfs de politie, smulden naar hartelust van de verschillende soorten saté, mie ayam baso, nasi rames en natuurlijk niet te vergeten de zoete en hartige martabak. Indische bandjes zoals the Nightbreakers en Marabuntu traden op. De Indonesische bezoekers kwamen vooral voor de optredens van bekende artiesten uit Jakarta, zoals Hudson die half als man en half als vrouw liedjes ten gehore bracht, entertainer Asri Welas en de dangdutzangeres Ikke Nurjanah.
Doelgroep
Het merendeel van de 7.000 bezoekers bestond uit Indonesiërs die voor lange tijd in Nederland wonen: studenten, werkende mensen en mensen die getrouwd zijn met Nederlanders. Ook vakantiegangers uit Indonesië waren nieuwsgierig. Ik kreeg de indruk dat vooral de eerste en tweede generatie Indische mensen aanwezig waren, de derde generatie viel minder op. Als je naar de geschiedenis kijkt, dan zou je niet verwachten dat Indische mensen ook bij deze viering aanwezig zouden zijn. Maar niets was minder waar, er was geen wrok zichtbaar – iedereen kwam voor de gezelligheid.
Merdeka!
Het hoogtepunt van de dag vond ik de aflsuiting van het feest met het woord Merdeka: vrijheid. De ambassadeur, Ibu Retno Marsudi, en haar man, bedankte iedereen voor hun komst en voor het succes van de dag. De organisatoren van de KBRI en de Indonesische artiesten werden naar het podium geroepen. Ibu Retno gaf het publiek zo de gelegenheid om foto’s te maken. Als ik terugblik op deze dag, was het een middag vol met lekker eten en leuke muziek. De gezelligheid uitte zich in de vele leuke ontmoetingen.
Het was mijn eerste keer in Wassenaar. Ik was samen met mijn moeder. Het was gezellig, druk maar toch intiem door de tuin, onder de bomen. Jammer alleen dat er veel te weinig zitplaatsen waren voor ouderen en ook voor mensen die slecht ter been zijn. Die moeten al een flink eind lopen van de auto naar het evenement. En ook maar 1 mobiel toilet en een soort euro toilet was veel te weinig. Je stond toch al gauw 35 min te wachten. Je zult maar nodig moeten. Dit kan volgens mij veel beter worden georganiseerd. Eten en muziek was geweldig en de gratis entree ook.
Was weer vanouds gezellig ! Maar welke artiesten traden er nou op ? Ik herkende ze niet allemaal.
Uit Nederland : Indische bandjes zoals Marabunta, Nightbreakers.
UIt Indonesië : Hudson, Ikke Nurjanah, Asri Welas,