Zijn werkvloer? Dat is Indonesië.
Voor de serie 3.0 op de Werkvloer ontmoet ik boeiende mensen, Georges Hilaul (27) is er ook zo één. Georges is illusionist en oprichter en eigenaar van Geregeld door Sjors. Maar inmiddels heeft hij zijn holding verkocht en doet nu heel andere dingen. Zijn werkvloer? Dat is Indonesië. Vorig jaar zette Georges de Stichting van Sjors op om straatkinderen in Indonesië te helpen een betere toekomst voor zichzelf te creëren.
Turning point
Als Georges vijf jaar oud is, is hij helemaal wild van goochelen. Waar andere kinderen niet verder gaan dan een paar trucjes uit een goocheldoos, gaat Georges zijn droom achterna. Op verjaardagen en op school treedt hij op met zijn illusies en op zijn zestiende heeft Georges al een flinke staat van dienst opgebouwd waar menig illusionist jaloers op kan zijn. Maar hoe kom je als illusionist tot het opzetten van je eigen non-profit stichting? Georges vertelt: ‘Ik heb me jaren vol gegeven aan de wereld van magie en entertainment. Het leven was snel, ik verdiende veel geld en ik ging maar door. Totdat ik ontdekte dat ik iets miste, zingeving. Mijn leven was uit balans. Tijdens een familiebezoek in Indonesië zag ik een jongetje op straat slapen onder een prullenbak. Het jongetje zal het nooit weten, maar hij was mijn turning point. Door hem besefte ik wat ik wilde doen, kinderen en jongeren in Indonesië een kans geven wat van hun leven te maken.’
Je kunt niet zomaar een school neerzetten en verwachten dat de kinderen gewoon gaan.
Testdrive
Georges is net terug van één van zijn reizen naar Indonesië als ik hem spreek. Het afgelopen jaar heeft hij veel mensen ontmoet, Engelse les gegeven, kinderen in Indonesië kennis laten maken met schaatsen en last but not least, een school opgezet in Pondok Kacang. De school was een testproject dat tot stand is gekomen met de hulp en donaties van veel mensen. Georges heeft veel geleerd van deze ervaring. Georges geeft een voorbeeld: ‘Je kunt niet zomaar een school neerzetten en verwachten dat de kinderen gewoon gaan. Kansarme kinderen zien het nut van onderwijs niet in. Hun broers, ouders, familie, buren, niemand gaat naar school. Waarom zouden zij wel gaan?’
Schaatsen in Indonesië
Georges beseft dat hij de kinderen uit de slums moet trekken om ze te laten zien dat er nog een hele wereld is om te ontdekken. Als een jongetje hem vertelt dat hij graag naar Nederland wil om te kunnen schaatsen, komt Georges op een idee. Hij neemt een groep kinderen mee naar een indoor-ijsbaan in de stad. Niet alleen om ze een pleziertje te gunnen. In de bus zien de kinderen de chauffeur, onderweg brandweermannen, in de plaza mensen die werken in winkels. Een heel scala aan beroepen en rolmodellen komen voorbij. Zo probeert Georges een verandering teweeg te brengen in de mentaliteit van de kinderen: ‘Als ze zien wat er te bereiken valt met onderwijs, zijn ze straks gemotiveerd om daadwerkelijk naar school te gaan.’
Wil ik echt wat neerzetten, dan moet ik daar zijn.
Vertrouwen
Om echt wat te kunnen bereiken beseft Georges dat de kinderen hem moeten vertrouwen. Zijn grote voorbeeld is Shelby. Een jonge vrouw die al jarenlang vrijwilligster is in achterbuurten. ‘Zodra zij de straten in loopt komen de kinderen uit alle hoeken en gaten gestroomd om haar te volgen. Ze weten dat Shelby het beste met ze voorheeft en vertrouwen haar bijna blindelings. Shelby is goed nieuws voor die kids.’ Met korte bezoeken kan Georges dat niet evenaren, dus besluit hij zijn huis in Rotterdam Hoogvliet te verkopen en voor onbepaalde tijd naar Indonesië te gaan. ‘Ik wil het niet emigreren noemen, het zou ook kunnen dat ik na een maand weer terugkom omdat het niet werkt, maar ik wil er volledig voor gaan. Wil ik echt wat neerzetten, dan moet ik daar zijn.’
Georges enthousiasme en energie werken aanstekelijk, deze 3.o’er is een ware inspiratie. Waar veel mensen enkel van dromen, maakt hij zijn wensen waar. Wil jij Georges volgen in zijn avontuur? Bezoek dan zijn website of zijn facebook-pagina.
Great work Georges …. keep up the good work !
Mooi Georges, dat je zo gepassioneerd bent en er helemaal voor gaat om echt zelf je steentje bij te dragen aan een betere wereld voor deze kinderen. Het geeft je vast veel voldoening! (En waarschijnlijk ook regelmatig frustraties, maar dat hoort erbij 😉
Alles wat je doet is winst, hoe dan ook!