Twee soorten gitaar, twee bandjes, één liefde: de muziek.

‘Er liggen hier drie gitaren thuis, het is leuk om daar wat noten uit te halen.’ Met deze gedachte begon Dewi van Hoek (29 jaar) haar muzikale interesse te krijgen. Zij komt uit een gezin waarin muziek een centrale rol had, voor haar Nederlandse familie van moeders kant en haar Indische vader. Haar vader is geboren op de Molukken en heeft Indische, Molukse, Portugese en Timoreese invloeden. Hij heeft haar uiteindelijk gestimuleerd om op gitaarles te gaan.

Waarde

Haar Indische achtergrond ontbreekt niet in het leven van Dewi; die is haar van jongs af aan met de paplepel ingegoten. Ze vertelt dat iedereen altijd kon aanschuiven bij haar thuis, er werd gelijk een bord klaargezet zodat er meegegeten kon worden. ‘De gastvrijheid, daar ben ik toch altijd wel dankbaar voor dat ik dat heb meegekregen’, vertelt Dewi met trots. ‘Ook probeer ik altijd iedereen in zijn waarde te laten, gewoon door op een normale manier met iedereen om te gaan.’ Dit zijn de belangrijkste kernwaarden waar Dewi aan hecht en die te danken zijn aan haar Indische achtergrond.

Dewi geniet van elke noot die ze uit de gitaar haalt: the Eagles, Queen, Santana, Jimmy Hendrix en the Lonely Boys. Foto: Dewi van Hoek

Indische muziek 
Thuis is Dewi met de Indische en Molukse liedjes opgegroeid. Zoals Terang Bulan, Nina Bobo. Ole sio, Blue Bayou en liedjes van Rudy van Dalm, George de Fretes en nog meer bekende Indische artiesten klinken haar zeker niet onbekend. ‘Die liedjes zitten ongetwijfeld op mijn IPod’, lacht ze. ‘ Ik werd zeker geïnspireerd door de Indische muziek als ik op de Pasar Malam kwam. De sfeer, de muziek en het lekkere eten. Ik kom dan echt in de mood’. Maar haar inspiratie is ook zeker gegroeid door de stukken van Eric Clapton, the Eagles, Queen, Santana, Jimmy Hendrix en the Lonely Boys.

Terang Bulan heb ik op mijn iPod staan.

Discipline
Dewi vertelt mij hoe haar muzikale interesse is begonnen. Op 9-jarige leeftijd begon Dewi met keyboard-les, op een traditionele muziekschool, maar die is niet doorslaggevend geweest voor haar muzikale weg. Het werd de gitaar waar haar liefde naartoe ging. Op 20-jarige leeftijd begon ze met haar eerste gitaarlessen nadat haar vader van een nicht uit Indonesië een gitaar had gekregen. Hij stimuleerde Dewi om op les te gaan. ‘Ik leerde vooral de basis in die periode. Sinds het afgelopen jaar ben ik pas bij een goede leraar terecht gekomen, die mij vanaf nul de juiste kneepjes aanleerde en mij corrigeerde wanneer ik een verkeerde noot aansla’. Elke maandag is de vaste repetitie-avond. Ze legt uit dat je discipline moet hebben, wil je er intens mee bezig zijn. Ze lacht: ‘Misschien is dat ook iets wat een klein beetje ontbreekt bij mij, en te maken heeft met mijn Indische achtergrond.’

Muziekbandje: Ambeua / Foto: Dewi van Hoek

Bandsamenstelling
Dewi maakt deel uit twee bandjes die is opgericht door een Molukse gitaarleraar. Mensen die bij hem op les komen, probeert hij in meerdere bandsamenstellingen in te zetten. Met als doel dat zijn leerlingen de verschillende muziekstijlen kunnen gaan proeven. Dewi’s leraar probeert om naar een stevig repertoire te gaan en om op grote festivals te gaan spelen met zijn bands. Dewi vertelt: ‘Ik speel op een elektrische en op een akoestische gitaar, in twee bandjes. De jonge band heet Ambeua, wij bestaan uit drie meisjes en een jongen. Het muziekgenre is vooral pop, maar mijn leraar probeert ons ook om Molukse liedjes te gaan leren’. In het tweede bandje, genaamd Weplay speelt Dewi met twee Indische mannen die zich vooral richten op Indorockmuziek. De bandjes hebben op diverse gelegenheden opgetreden, zoals op een openlucht festival, een marathon en diverse feestjes. Zij vragen geen vergoeding, een portie eten is voor de bandleden genoeg. ‘Zo wordt het plezier in tact gehouden’, geeft Dewi toe.

Muziek wil ik met passie en gevoel overbrengen.

Emotie
Aan het eind van ons gesprek wordt het opeens serieus als Dewi vertelt wat voor gevoelens er kunnen ontstaan tijdens het muziek maken. Sommige mensen schrijven een liedje vanuit een bepaalde emotie. ‘Als je muziek met passie en gevoel kan overbrengen, ben je pas echt een goede muzikant,’ vindt Dewi. Mensen identificeren zich vaak tot een bepaald lied. ‘Ik vind muziek zo leuk, ik kan mijn emoties erin kwijt en soms kan ik ook veel voor een ander betekenen’. Het feit als een groep door haar muziek gaat dansen en plezier heeft, geeft Dewi voldoening.

Veel succes en we hopen je tegen te komen op een Indische avond!