Winnaar Valentijnsactie Kantjil & de Tijger krijgt toegang tot speciaal Valentijnsevent

Oprichter Albert Jonkman: ‘We zijn een eigenwijs restaurant dat al 25 jaar in Amsterdam bestaat.’

Vandaag maken we bekend wie het Valentijnsdiner voor twee heeft gewonnen bij het Indische restaurant Kantjil & de Tijger in Amsterdam. De oprichter ervan vroeg ik naar zijn Indoroots. “Het motto voor Kantjil is senang. Als onze gasten, medewerkers en leveranciers zich zo voelen, dan doen we het goed.”

Mango Coco Salad van Kantjil en de Tijger

De ondernemer praat met een licht Amsterdams accent, al is zijn ‘o’ nog steeds onmiskenbaar Haags. ‘Kantjil is begonnen in Den Haag, in 1980. Het was een kleine zaak, wat ik in Rotterdam en Amsterdam had was groter. In Rotterdam liep het niet. De ene week zat het bomvol, de volgende week hadden we op zaterdag 20 gasten. Nu ik nog maar één zaak heb, merk ik dat ik misschien wel gelukkiger ben dan toen dat er drie waren.’

Het restaurant, in Jonkman’s woorden een ‘evergreen waar je ouders kwamen en nu jij onze gast bent’ ontvangt jaarlijks 150.000 gasten, een duizelingwekkend aantal. Wat doet Kantjil goed? ‘De Indische keuken is niet meer sexy. Wij zijn daarmee aan het experimenteren. Overdag met de lunch serveren we nieuwe gerechten, we hebben een Indische high tea en een Indische high wine. We hebben bitterballen van rendang en ritja-ritja. Voor het diner hebben we de gewone gerechten zoals rendang en gado-gado, maar ook si0mai, een spectaculair dim-sumgerecht dat populair is in Bandung en wij op de kaart zetten als Bandung classic.’

Jonkman komt graag in Indonesië, al voelt hij zich daar meer westerling dan hij zou willen.
‘In ’88 ben ik voor het eerst naar Indonesië gegaan. Ik had er jaren naartoe geleefd. Het was mijn moederland – mijn moeder is Indo, mijn vader is een KNIL’er uit Meppel – en eindelijk zou ik thuis gaan komen. Niets was minder waar. Ik was daar gewoon een toerist, een belanda. Nog steeds is het zo dat ik bij de tuan besar aan tafel moet van de jongens, als ik er ben, terwijl zij op de grond blijven zitten. “Dat is beter zo,” zeggen ze dan. Daar word ik wel verdrietig van.’

‘Ik heb me altijd heel erg Indo gevoeld, zeker de laatste tijd. Het Indo zijn komt steeds meer terug. Ook mijn kinderen, en dan met name mijn jongste zoon, zijn er trots op. De jongste is hartstikke blond en heeft blauwe ogen, maar ziet het Indisch monument, in Den Haag, als “ons monument, hè, pap?”. Dat is mooi, toch?’

De winnaar van een diner bij Kantjil is Elvira, die haar 2,5 jarig huwelijk met haar man Jurriaan gaat vieren. Zij krijgen daarmee toegang tot het speciale Valentijnsevent. Gefeliciteerd, met deze prijs en met jullie samenzijn! Elvira, stuur je je gegevens naar de redactie [@] indisch3.nl?