‘Titaantje’ op Java – opgroeien in Indonesië
door Natalie Ypma | mrt 12, 2010 | beeldblog, Blogs, Indisch voelen, Indonesië, Kijken en lezen | 9 reacties
9 Reacties
Reactie verzenden Reactie annuleren
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Mooie foto, en ik bedoel niet technisch gesproken.
Een meisje ahw balancerend tussen twee culturen: Het moderne Indonesie (gestructureerd, gedisciplineerd) en de “laisser faie -laisser passez” kampong. Insha’Allah
Op school bahasa Indonesia lerend en sprekend, en thuis javaans.
Op latere leeftijd: met ideeen die misschien “norak”, plattelands, boers zijn, vaak animistish ingesteld, regelmatig naar de orang pintar, conservatief, traditioneel; naast tv kijken (in elk huisje is er een) , luisterend naar westers georienteerde rock, het bezit van een blackberry, een sepeda motor, merkkleding, “facebooken”.
Maar nu ga ik interpreteren 🙂
@ Ed – helemaal mee eens, dat is precies waarom ik dit ook zo’n mooie foto vind!
Kirsten says:
March 13, 2010 at 14:58
@ Ed – helemaal mee eens, dat is precies waarom ik dit ook zo’n mooie foto vind!
——————————-
Ben met jullie eens .
Hier zie je de nieuwe Indonesia met de oude Indonesia samenkomen.
Op 1 foto.
Tenminste als Natalie de foto had genomen bij de Kampung Naga West Java.
Men zegt (ben daar nog nooit geweest) dat het 1 van de oudere traditionele woongemeenschap (kampung) van West Java is .
Men kent ook geen electriciteit en andere moderne hulpmiddelen.
Waar de tijd stil staat , nog “moderner” dan de Orang Baduy Luar (in Bantam) . Beide bevolkingsgroepen zijn Sundanezen . Maar de meesten leven nog steeds volgens de oude gewoonten (Kabuyutan geloof).
Ik weet dat elk aanvullend commentaar van mij niks substantieels zal toevoegen.
Maar zo was opgroeien in Indie door veel indo’s toch ook: dat kampungan vermengen met westerse cultuur?
In die vermenging (balanceren) waren de indo’s de eersten, voor het overige is er niets (weinig) veranderd in Indonesie. Behalve dan de koloniale scheidslijnen.
(overigens: het moet laissez-faire zijn)
Ed Vos says:
March 14, 2010 at 12:25
Ik weet dat elk aanvullend commentaar van mij niks substantieels zal toevoegen.
Maar zo was opgroeien in Indie door veel indo’s toch ook: dat kampungan vermengen met westerse cultuur?
In die vermenging (balanceren) waren de indo’s de eersten, voor het overige is er niets (weinig) veranderd in Indonesie. Behalve dan de koloniale scheidslijnen
—————————————————————
Ik denk niet dat de 1ste Generatie en een deel van de 2de Generatie Indo in 2 wereldsen leven.
Dat ze beinvloed waren is te begrijpen , dat lees je ook in de boeken dat de Hollandse vaders hun kroost willen behoeden van “die inlandse invloeden”.
De referentiekader was altijd op Nederland gericht (de verre onbekende vaderland) .
Zelfs als zijn ze niet blank(wit) genoeg qua huidskleur hebben ze mooie Christelijke(Europese namen) , zie de voorbeeld van Jospehine (si Djos) Lambert.(Verzameld werk Vincent Mahieu)
Si Djos was toen 13 jaar , zo zwart als een Nubische ( Javanen zeggen hitam manis) ,ogen donker als sawohpitten en zo groot dat ze vaak ” mata djengkol” werd genoemd.
Kortom geen Europese trekken , zo zal haar broers ook waarschijnlijk er uit zien , een beetje donker .
En toch was hun referentiekader Nederlands.Ze gaan naar Nederlandse scholen (vrienden van si Tjali).
Dat geldt ook voor de andere Indo’ s die mss geen goede scholing hadden , iet minder hebben zoals de vaak genoemde kleine bungs.
Zelf bij hun werden ze door de andere Indo en Nederlanders geholpen , bij de ergste gevallen ging men commissies vormen (Zie de IEV).
Ik begrijp niet welke raakvlak een foto van een Indonesische meisje (Sundanees indien het Kampung Naga was in de buurt van Garut) met het verhaal van Indo kampungan in Nederlands Indie.
Dat zijn verschillende werelden , dat meisje was afkomstig van een oud traditionele gemeenschap , en leeft in haar traditionele omgeving.
Haar foto was een moment opname .Een ontmoeting tussen de oude en de nieuwe Indonesia.
Alleen door de leerplicht moest ze in uniform (dus modern) naar school gaan.
Ze had zelf een “moderne” rugzak” en een paar schoenen type ” Converse ? , Made in Bandung (?). Kan ook van BATA merk.
Zodra ze groot wordt gaat ze waarschijnlijk trouwen en terug naar de Kampung Naga gemeenschap . Met hun eeuwenoude adat. Geen electriciteit etc.
Of ze loopt weg naar de stad , dat kan ook.
Aan Surya Atmadja: De foto is écht genomen in Kampung Naga.Inderdaad een dorp waar de tijd is blijven stilstaan qua voorzieningen, dus geen elekrticiteit bijvoorbeeld..
Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat de kinderen er niet naar school gaan (in uniform) en met modern rugzakje etc…
Zelfs in dit soort traditionele dorpen in de moderne wereld geïntegreerd. Helaas..zou je kunnen zeggen.
Zo bestaat er op Oost-Bali het traditionele dorp Tenganan. Dit dorp wordt in stand gehouden vanwege de historische waarde maar boven alles voor de toeristen. Moderne Balinezen, met een huis in Denpasar, verblijven/werken er gedurende dag in de traditionele Ikat-ateliers. Ik heb zo’n vermoeden dat het bij het inmiddels befaamde Kampung Naga ook het geval is.
Toerisme blijft natuurlijk een heel belangrijk en groot gedeelte van de inkomsten van het land.
Oja, de foto stamt nog uit mijn niet-digitale periode..en ik hem ‘m daarom moeten inscannen. Er gaat dan toch wat af van de scherpte helaas..Zeker als je ‘m in hoge resolutie wilt publiceren op internet. Maar wees gerust..tegenwoordig geen analoog meer voor mij!
Natalie says:
March 15, 2010 at 15:45
Aan Surya Atmadja: De foto is écht genomen in Kampung Naga.Inderdaad een dorp waar de tijd is blijven stilstaan qua voorzieningen, dus geen elekrticiteit bijvoorbeeld..
——————————————————-
Ik geloof je wel , omdat de gemiddelde Nederlandse toerist vaak naar Kampung Naga gingen of naar de Baduys .
Garut is West Java , geen Java .
In Indonesia betekent Java altijd Midden Java en Oost Java.
Mijn roots van mijn moederzijde kwam uit die buurt , Tasikmalaya .
Zo’ n momentopname tussen de oude en nieuwe Indonesia is moeilijk te vinden , vooral als het spontaan gebeurde. Dan heb je een mooie foto.
Bij een willekeurig dorp op Bali , Sumatra , Sulawesi etc kan je ook zo’ n foto maken , de petak sawah (perceel) , de balong (vijvertje soms met vissen) , de saung (kleine bambuhutje) , de galengan (sawah”dijkjes” )waar het meisje loopt zien overal dezelfde uit .Ook het meisje qua uiterlijk en kleding .
Het was bijzonder omdat het in Kampung Naga werd gefotografeerd .
In Kampung Naga hebben ze geen listrik en TiVi vanwege de toeristen maar voor henzelf natuurlijk wel ’s avonds, want dan komen die bussen niet langs. Komt geld zat binnen daaro en die toeristen kan je alles wijsmaken. Als er een bus aankomt dan hebben ze dat allang op hun Blackberry doorgekregen. Ik heb jarenlang in Tasik en Garut gewoond en kan Kampung Naga wel dromen, ben er altijd stikkend van de lach langsgereden als er weer eens zo een bus van De Boer & Wendel of Het Schoone Streven stond.