Speciaal voor lekkerbekken, culi-freaks en Indo’s die op zoek zijn naar de authentieke Indische smaak onderzoekt Indisch 3.0 in deze nieuwe serie de ‘I-factor’ van toko’s in Nederland. Bij welke toko moet je volgens ons wél eten of afhalen, en bij welke juist níet? De beoordeling wordt weergegeven in een score van 1 tot maximaal 5 lombok merah’s. In deze derde aflevering: Warung Pojok in Garden Grove (Orange County, California) in de Verenigde Staten.
Testteam: Willem-Jan Brederode en familie
Omdat mijn vlucht vanuit Schiphol naar Los Angeles rond het middaguur arriveert, stelt mijn familie voor om eerst gezamenlijk te lunchen alvorens naar huis te rijden. Op de weg erheen komen we langs de stad Garden Grove in Orange County, gelegen tussen de agglomeraties van Los Angeles en San Diego. In Garden Grove bevindt zich Wajung Pojok, een Indonesisch eetgelegenheid gesitueerd in een van de vele stripmalls die Californie telt.
In Amerikaanse termen hanteert Warung Pojok de fastfood methode; alle gerechten zijn kant en klaar te bezichtigen via de vitrines en het enige aanwezige menu is in koeienletters te lezen hoog achter de balie. Echter on-Amerikaans en zelfs on-Indonesisch, is de afwezigheid van een airconditioning. In combinatie met de zomerhitte worden op deze manier de tropische sferen die bij zo’n maaltijd passen perfect nagebootst.
De eigenaren en tevens personeelsleden komen uit Jakarta en lijken me van Chinese komaf, zoals bij veel Indonesische Amerikanen het geval is. Ook de gerechtnamen eindigen vaak op “Betawi” dat op de Jakartaanse oorsprong van het menu duidt. De hoofdkeuze bestaat uit een menu met nasi uduk of mie goreng, aangevuld met één, twee of drie vlees- en/ of groentegerechten. Nadat mijn vrouwelijke familieleden al kwetterend de serveerster de meest uiteenlopende bestellingen hebben gegeven, is het mijn beurt. Na wat vluchtig gegluur over de gerechtbakken, kies ik voor een combinatie van nasi uduk, ayam pangang, rendang en een groentegerecht waarvan ik de naam direct vergeet. Het is een soort sajur van telor en tahu. Een aparte combinatie die desondanks best lekker is.
Ook de andere gerechten die ik heb besteld zijn goed. De nasi uduk is lekker zoet en de ayam pangang is goed knapperig, maar niet te droog. Ook de rendang is erg lekker. Bij het bereiden is het altijd de kunst om het rundvlees niet als rubber te laten smaken, hetgeen bij deze rendang best goed gelukt is. Hij is lekker mals maar ook weer niet te sappig. Ook de sate is vrij lekker, temeer omdat je proeft dat deze echt geroosterd is en niet uit een koekenpan komt.
Mindere punten van zijn de cendol (mierzoet) en de ketan hitam (vrij smakeloos). Het grootste minpunt betreft echter de beperkte voorraad van zo ongeveer alles wat lekker is. Toch jammer. Ondanks dat wij vrij vroeg in de middag arriveren, zijn veel gerechten (met name de sate) namelijk al bijna op. Er wordt maar één keer per dag gekookt en “op is op”. Bovendien worden er iedere dag andere gerechten klaargemaakt, dus je moet maar net geluk hebben dat jouw smaak aanwezig is.
Voor een fastfoodgelegenheid is de kwaliteit van het eten van Warung Projok echter verrassend goed. Ben je een keer op bezoek bij je familie in California en heb je zin in lekkere Indonesische fastfood, ga dan zeker langs. Ben je echter alleen te porren voor een uitgebreide rijsttafel met een invulling naar keuze, rijd Garden Grove dan maar voorbij.
Onze beoordeling:
Mocht je een keer in de buurt zijn, oordeel dan zelf: Warung Pojok – 13113 Harbor Blvd. – Garden Grove – California – www.warungpojokindo.com
Sau, ik ben toch benieuwd hoe Panda Express smaakt!
De echte topadressen in de ‘metropolitan area’ in Los Angeles zitten in Culver City (Simpang Asia, Indo Cafe) en Westwood (Ramayani). Sate House in Walnut is middelmatig, maar de ‘pondok kaki lima’ elke zaterdagochtend in Duarte een echte aanrader. Eind deze maand publiceert het LA Times Magazine een reportage over Indische immigranten in SoCal waarin aandacht wordt besteed aan de pasar in Duarte.
@ Griselda Molemans:
Dankjewel voor de tips! Er zijn inderdaad meer (en waarschijnlijk ook betere) Indonesische eetgelegenheden in en rondom Greater Los Angeles. Momenteel verblijf ik in de buurt van San Diego en alhier is bitter weinig te vinden. Het enige restaurant dat zich als Indonesisch voordoet, is Bali Thai ten noorden van downtown San Diego. Een jaar of 5 geleden was ik daar voor het eerst en het eten was verrukkelijk. Gaandeweg is de kwaliteit enorm achteruit gegaan en de prijs alleen maar gestegen…
Toevallig was ik in Los Angeles van het weekend ter gelegenheid van de verjaardag van een neef van mij en mijn oudere tantes hadden mij toen ook verteld over de pasar in Duarte. De standjes worden voornamelijk bezet door Chinezen uit Indonesia, maar er komen inderdaad veel Indische Amerikanen op af. Hopelijk kan ik tijdens mijn volgende trip aankomende kerst eens een bezoekje aan Duarte brengen!
@ Merah: de standhouders in Duarte zijn inderdaad Chinezen die het regime van president Suharto destijds ontvlucht zijn. Zie: http://www.keasberry.com/stories/de-pondok-kaki-lima-in-duarte/
Even een update voor de redactie: de reportage over de Indische gemeenschap in SoCal van collega Elisabeth Kasson wordt in het decembernummer van het LA Times Magazine gepubliceerd. Ik mail jullie tzt een pdf.
Griselda Molemans says:
August 31, 2010 at 19:32
@ Merah: de standhouders in Duarte zijn inderdaad Chinezen die het regime van president Suharto destijds ontvlucht zijn. Zie: http://www.keasberry.com/stories/de-pondok-kaki-lima-in-duarte/
——————————————————-
Ik dacht dat de Indonesische Chinezen juist tijdens de Soeharto regeringsperiode veel privileges en economische macht hadden kunnen opbouwen.
In zijn regeringsperiode kwamen de nieuwe generatie Chinese conglomeraten.
@Griselda: dank je, we houden onze mail in de gaten!