Den Haag/ Amsterdam, 24 mei 2008
door Kirsten Vos en Ed Caffin

[dailymotion id=x5oo7d]
Korte videosamenvatting van Tattootalk door Indisch4ever

Ons eerste gezamenlijke optreden als Indisch 3.0 heeft tot wisselende reacties geleid van mensen in de zaal, variërend van ‘weinig antwoorden over symboliek’ tot ‘precies wat ik wilde weten’. Met name jongeren bedankten onze gasten na afloop vol enthousiasme voor de show. We zijn dus niet bepaald ontevreden. De wereldomroep scheef een artikel en maakte een reportage. Klik hier om naar het artikel en de reprtage te gaan. Was jij bij de show? Laat ons horen wat je ervan vond! Dit is hoe we er zelf op terugkijken.

Vol creaties
De drie ‘tatoeagegasten’ lieten al voor de show hun versieringen zien aan meerdere fotografen – trots poseerden zij voor hun camera’s. Het podium lag vol met creaties van de gasten, van jassen en vlaggen van Darah Ketiga en de Indo-Melati tot stoffen van Kim en tribals van Andy. In de zaal zelf zaten overwegend jongeren. Tattootalk begon wat onrustig. Twee sleutelfiguren waren verlaat vanwege het verkeer: Petroeshka Schoonheym, een van onze gasten, en Dennis Volkert, de winnaar van onze prijsvraag. Met een lege stoel op het podium begon Ed het gesprek met Kim Schipperheijn, Andy Ardaseer, Chris Carli en E..

Eerbetoon aan je wortels
Allereerst kwamen Chris en E. aan het woord, beide uitgesproken begaan met de Indische cultuur. Zij dragen meerdere tatoeages, onder andere als eerbetoon aan hun ouders, maar ook om te laten zien waar ze vandaan komen. Andy vertelde vervolgens over het proces van het ontwerpen en zetten van tatoeages. Hij maakt gebruik van een traditionele techniek, het ‘tikken’, dat volgens hem minder pijnlijk is dan met de machine. Kim, ontwerpster van de ‘Indische tantes’-stoffenlijn, had een geheel andere invalshoek. Haar stoffen bevatten vormen en symbolen die geinspireerd zijn op de stereotypische tantes die zij van jongs af aan leerde kennen in haar Indische familie. gebaseerd. Voor haar zou het Indische wel een rol blijven spelen in haar ontwerpen, maar minder direct en intens dan het zetten van tatoeages. De tatoeagekunst was voor haar geen bron van inspiratie.

Een kris als tattoo
Prijswinnaar Dennis was inmiddels ook aangekomen en stelde na het verhaal van Kim zijn vraag aan de drie heren. ‘Ik wil een tatoeage van een kris laten zetten. Dat symbool is behoorlijk beladen. Sommigen zijn bang voor de guna-guna of stille kracht. Hoe gaan jullie daarmee om?’ Andy en E. legden uit dat zijn nooit zomaar een afbeelding van een kris voor iemand zouden gebruiken, maar voor elke persoon een uniek ontwerp maken. Daarom zou dit geen risico inhouden. Uit de zaal kwamen ook andere vragen, zoals ‘Waarom kies je ervoor dit op je lichaam te doen, waarom hang je niet gewoon een leuk schilderijtje op?’, ‘Omgaan met deze symbolen is een spiritueel gebeuren. Hoe bereid je je daar op voor?’ en ‘Ik hoor behoorlijke verschillen in beleving van het Indische tussen de tatoeagegasten en Kim. Hoe kijkt de derde generatie tegen het Indische aan?’.

Bips?
Een opvallende aanwezige was Paatje Phefferkorn, die op een zeker moment gretig de microfoon greep en de zaal vermaakte met een uitgebreide anekdote over ‘mannequins in bikini met een Indo melati op hun bips’. Ondanks dat Paatje de lachers al snel op zijn hand had, bedankte Kirsten hem gauw voor zijn verhaal, zodat Ed het gesprek met de gasten op het podium af kon ronden. Vrijwel onmiddellijk daarna kwamen mensen naar het podium toe, om de daar tentoongestelde stoffen, vlaggen en ontwerpen te bekijken – tot lang na de talkshow waardoor de organisatie alle belangstellenden uiteindelijk naar buiten moest sturen.

Traditie bij de derde generatie
Na afloop van de talkshow hebben we uitgebreid nagepraat. Wat ons vooral bijgebleven was, was dat Indo-zijn niet langer iets is om te verbergen, maar iets geworden is dat je met trots uitdraagt. Daarbij kiezen sommigen ervoor hun keel te tatoeren, andere kiezen voor een stof, maar elk combineert traditie met elementen uit hun eigen karakter.

En nu?
Bijzonder jammer was dat Petroeshka, de ontbrekende gast, pas aankwam op het moment dat we aan het afronden waren. We hebben met haar afgesproken dat ze ruimte krijgt op deze blog om haar verhaal te vertellen. Daarnaast kunnen jullie op deze blog de tekeningen incl. toelichting downloaden van onze gasten en vinden jullie hier binnenkort een fotoreportage van Tattoo Talk op de 50e Pasar Malam Besar.